Aerangis cryptodon

Temperatura:

Roślina ciepłolubna.

W lecie średnia temperatura dnia wynosi 28-29°C, nocy 18°C, co daje różnicę dobową 9-11°C. Powyższe temperatury są średnimi warunkami, w jakich powinno się uprawiać ten gatunek. Ze względu jednak na szeroki zakres wysokości siedlisk naturalnych, rośliny mogą się przystosować do temperatur o 3-4°C cieplejszych lub chłodniejszych niż podane.  

15000-23000 luksów. Hillerman & Holst (1986) podają, że te rośliny dobrze rosną w "jasnym świetle". Powinny jednak być chronione przed bezpośrednim słońcem. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza.  

W okresie od późnej wiosny do jesieni opady deszczu są umiarkowane do obfitych. Następnie ich ilość gwałtownie zmniejsza się, przechodząc w 5-ciomiesięczną porę suchą, która zaczyna się późną jesienią i trwa aż do początku wiosny. Uprawiane rośliny powinny być mocno podlewane w okresie aktywnego wzrostu, ale korzenie muszą zawsze szybko wysychać po podlaniu. 

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Wielu hodowców preferuje stosowanie zrównoważonego nawozu przez cały rok, ale są i tacy, którzy od wiosny do połowy lata stosują nawóz o zwiększonej zawartości azotu, a następnie, późnym latem i jesienią, zaczynają stosować nawóz o większej zawartości fosforu. 

Rośliny można uprawiać w płytkich pojemnikach z dobrym drenażem lub na podkładkach z paproci drzewiastej. Tak mocowane rośliny wymagają jednak wysokiej wilgotności, a podczas gorącej i suchej pogody należy je podlewać kilka razy dziennie. Jeśli utrzymywanie wystarczająco wysokiej wilgotności przy takim sposobie uprawy jest zbyt trudne, można je też uprawiać w płytkich doniczkach lub koszykach z szybko przesychającym podłożem o świetnym drenażu i dobrym napowietrzeniu, które pozwala na szybkie przesychanie po podlaniu. Hillerman & Holst (1986) podają, że niektóre ich rośliny dobrze rosły w doniczkach wypełnionych głównie mchem torfowcem albo włóknem kokosowym, natomiast inne też dobrze rosły na podkładkach, o ile umieszczono je na poduszeczkach z mchu lub innego materiału, który przez pewien czas utrzymuje wilgoć wokół korzeni. W wypadku uprawy doniczkowej hodowcy używają średniej granulacji kory jodłowej lub kawałków paproci drzewiastej z dodatkiem grubego perlitu i/lub siekanego mchu torfowca, co jednocześnie zwiększa przepuszczalność podłoża i umożliwia zatrzymywanie wilgoci. Dodatek węgla drzewnego pomaga zapewnić przepuszczalność i zapobiega kwaśnieniu. Rośliny powinny być przesadzane, gdy podłoże zaczyna się rozkładać albo gdy wyrastają z doniczek. Najlepiej to robić, gdy zaczynają rosnąć nowe korzenie. Pozwoli to roślinie zaadoptować się w nowym podłożu w możliwie najkrótszym czasie. 

Około 75-80% przez większość roku, przez 4 miesiące późnej zimy i wiosny spada do około 65-70%.  

Średnia temperatura zimą wynosi w dzień 22-23°C, a w nocy 11-12°C, dając dobową różnicę rzędu 11-12°C. Powyższe temperatury są średnimi warunkami, w jakich powinno się uprawiać ten gatunek. Rośliny powinny przystosować się do warunków o 3-4°C cieplejszych lub chłodniejszych niż podane. W naturalnym siedlisku opady deszczu w okresie od jesieni do wczesnej wiosny są niewielkie. Wilgotność utrzymuje się jednak na stosunkowo wysokim poziomie przez cały rok, z czego wynika, że dostarczana jest dodatkowa jej dawka pochodząca z obfitej rosy i nocnych mżawek. Od późnej jesieni i przez całą zimę uprawiane rośliny potrzebują mniej wody, ale należy jej dostarczać regularnie, aby zapobiec nadmiernemu wysuszeniu. Na ogół wystarcza okazjonalne zamgławianie wczesnym rankiem pomiędzy rzadkimi podlewaniami. Należy jednak zwiększyć ilość dostarczanej wody jeśli liście marszczą się lub wykazują oznaki osłabienia. Nawożenie powinno być wyeliminowane aż do momentu pojawienia się nowych przyrostów i rozpoczęcia obfitszego podlewania na wiosnę.