Aspasia lunata

Lindley 1836
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Maxillareae
Podplemię: Oncidiinae

 

Foto: © Grażyna Siemińska. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Aspasia lunata

Synonimy:

Odontoglossum lunatum (Lindley) Rchb.f 1864, Trophianthus zonatus Scheidweiler 1844, Aspasia papilionacea Rchb.f. 1876; Miltonia odorata Rchb.f. 1855


Występowanie:

Brazylia. Storczyki te występują na chłodniejszych terenach górskich na wysokości około 1000 m, w południowo-wschodnich stanach Rio de Janeiro, Sao Paulo, Minas Gerais, Paraná, Santa Catarina i Rio Grande do Sul. Najczęściej rosną na drzewach zwisających nad strumieniami.   

Klimat:

Zanotowane skrajne temperatury to 38°C i 0°C.
Wilgotność 80-85% od późnej wiosny do późnej jesieni, spadając do 75% zimą i wczesną wiosną.
Opady od 38 mm w styczniu do 238 mm w czerwcu.
Średnie temperatury (dzień/noc) latem 24-26°C/17-18°C, zimą 19°C/12°C.
Okres kwitnienia: prawie cały rok oprócz zimy z największym nasileniem w czerwcu.

Uwagi różne:

Okres kwitnienia podawany w danych klimatycznych pochodzi z doniesień hodowców.   

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Sympodialny epifit o średniej wielkości osiągający 25 cm wysokości.  

Pseudobulwy:

Pseudobulwy mają 5-7 cm długości i 1,5 cm szerokości. Mięsiste, owalno-eliptyczne pseudobulwy są bocznie spłaszczone, bardzo wąskie przy podstawie i są częściowo otoczone przez 1-2 osłonki. Przyrosty są oddalone od siebie o 1-2 cm na krótkim kłączu.  

Liście:

Liście mają do 20 cm długości i 1,0-1,7 cm szerokości. Na szczycie każdego przyrostu wyrastają 1-2 wstążkowe liście. Mają ostro zakończone wierzchołki i zwężają się w stronę podstawy, gdzie na krótkim odcinku składają się wzdłuż nerwu środkowego tworząc krótki, wąski, szypułkowaty ogonek.  

Kwiatostan:

Kwiatostan ma do 7,5 cm długości. Pęd kwiatowy wyrasta przy podstawie pseudobulwy wzdłuż osi jednej z osłonek.  

Kwiaty:

1-2 na kwiatostan. Rozchylone kwiaty o kształcie gwiazdy mają płatki obu okółków w kolorze jabłkowej zieleni z plamkami na połowie przy podstawie w kolorze od ciemno purpurowo brązowej do kasztanowej. Warżka jest biała z fioletowymi lub różowo- purpurowymi plamkami wzdłuż przesmyku przy podstawie działki środkowej. Prętosłup jest żółtawobiały. Kwiaty mają około 5,0-6,5 cm wysokości od wierzchołka płatka grzbietowego to dolnego brzegu warżki, a są nieco węższe gdy je zmierzyć w poprzek poziomo rozłożonych płatków okółka wewnętrznego. Płatki okółka zewnętrznego są wąskie, lancetowate, ostro zakończone i mają 2,5-3,5 cm długości i 1,5 cm szerokości. Płatek grzbietowy jest wyprostowany, a boczne płatki zewnętrzne ukośnie rozłożone. Płatki okółka wewnętrznego też są wąskie, lancetowate, ostro zakończone i mają około 1,5 cm szerokości, ale są nieco krótsze niż płatki okółka zewnętrznego. 3-działkowa warżka ma 2,5-3,0 cm długości. Przy podstawie jest połączona z prętosłupem na około połowie jego długości, po czym gwałtownie skręca w dół i rozkłada się tworząc lekko skręcone, trójkątne boczne działki. Następnie warżka zwęża się w dość szeroki przesmyk pomiędzy bocznymi działkami i podstawą działki środkowej, aby następnie znowu rozszerzyć się w szeroko rozłożoną, zaokrągloną, nieco pofalowaną działkę środkową. Zgrubienie tworzy kilka podłużnych krawędzi w gardzieli. Wysmukły, prosty prętosłup ma około 1 cm długości.  

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina o umiarkowanych wymaganiach cieplnych.

Średnia temperatura letniego dnia wynosi 24-26°C, nocy 17-18°C, co daje różnicę dobową 7-8°C. Temperatury podane powyżej przedstawiają średnie warunki w jakich ten storczyk rośnie. Duży obszar występowania sprawia, że rośliny te powinny się adaptować do temperatur nieco wyższych lub 3-4°C niższych od podanych. The Queens (1993) podają, że ich rośliny dobrze rosną w umiarkowanych temperaturach.  

Światło:

20000-35000 luksów. Rośliny najlepiej rosną w jasnym, ale nieco rozproszonym świetle i potrzebują ochrony przed bezpośrednim południowym słońcem.  

Podlewanie:

W naturalnym siedlisku opady są stosunkowo obfite przez większość roku, ale w okresie 2-3 zimowych miesięcy nieco mniejsze. Nie jest to jednak prawdziwa pora sucha. Uprawiane rośliny powinny być obficie podlewane przez większość roku, ale korzeniom należy zapewnić doskonały drenaż i ruch powietrza.  

Nawożenie:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Nawóz o dużej zawartości azotu jest korzystny w okresie od wiosny do połowy lata, a nawóz bogatszy w fosfor powinien być stosowany późnym latem i jesienią. 

Podłoże:

Dowolne, luźne podłoże o średniej gradacji.  

Wilgotność powietrza:

Wilgotność wynosi 80-85% od późnej wiosny do późnej jesieni, spadając do 75% zimą i wczesną wiosną.  

Okres spoczynku:

Średnia temperatura zimowego dnia wynosi  19°C, nocy 12°C, dając różnicę dobową 7-8°C. Zimą opady w naturalnym siedlisku są nieco mniejsze, ale regularnie tam występuje obfita rosa i nocne mżawki powodując, że nie jest to prawdziwa pora sucha. Uprawiane rośliny potrzebują mniej wody począwszy od późnej jesieni po osiągnięciu dojrzałości przez nowe przyrosty, ale powinny być okresowo podlewane, aby uchronić je przed zbytnim wysuszeniem. W warunkach ciemnego, krótkiego dnia, lub przy niższych temperaturach  rośliny potrzebują znacznie mniej wody. Nie mogą jednak pozostawać bez wody przez zbyt długi okres i trzeba im dawać tyle wody, aby pseudobulwy nie pomarszczyły się. Nawożenie należy zmniejszyć lub wyeliminować aż do wiosny, gdy rozpoczyna się  wzrost nowych przyrostów.