Ludisia discolor

(Ker Gawler) A. Richard 1825
Podrodzina: Spiranthoideae
Plemię: Cranichideae
Podplemię: Goodyerinae

 

Foto: © Tamara Florczak. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Ludisia discolor

Synonim: Haemaria discolor (Ker Gawler) Lindley, Haemaria otletae Rolfe, Haemaria dawsoniana (Low ex Rchb. f.) Hasselb., Haemaria pauciflora Gagnepain, Haemaria petelotii Gagnepain, Odontochilus petelotii (Gagnepain) Tang and Wang, Anoectochilus petelotii (Gagnepain) Seidenfaden, Ludisia dawsoniana (Low ex Rchb. f.) Averyanov, Ludisia otletae (Rolfe) Averyanov. Większość współczesnych taksonomistów uważa, że ta grupa roślin, opisywana pod wieloma różnymi nazwami, jest właściwie wyjątkowo zmiennym jednogatunkowym rodzajem. Ludisia, łącznie z innymi rodzajami o ozdobnych liściach, takimi jak Anoectochilus i Macodes, są znane powszechnie jako "jewel orchids" (storczyki-klejnoty).  

Występowanie:

Storczyk ten jest szeroko rozpowszechniony, począwszy od północnych Indii, przez południowo-wschodnią Azję, na północ do południowo-zachodnich Chin i na południe poprzez Malezję aż do Indonezji. W Chinach spotyka się go w bagnistych miejscach w lasach, na wysokościach 950-1000 m, w prowincjach Yunnan, Guangxi, Guangdong i Hainan. Są doniesienia o ich znajdowaniu na wielu górskich obszarach Wietnamu, od Cha Pa na północy po Dalat na południu, ale podana jest tylko jedna wysokość siedliska naturalnego, 1200 m. Nie udało nam się znaleźć szczegółów dotyczących lokalizacji i wysokości siedlisk na innych obszarach.   

Klimat:

Skrajne zanotowane temperatury to 37°C i 2°C.
Średnia wilgotność ponad 80% przez cały rok.
Opady od 41 mm w grudniu i styczniu do 480 mm przez całe lato.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 15,0/8,9°C w styczniu do 27,3/21,6°C w lipcu.
Okres kwitnienia: Może kwitnąć w ciągu całego roku, ale maksimum przypada zimą.

Uwagi dotyczące hybryd:

Jako Haemaria była krzyżowana z rodzajem Macodes dając Macomaria, z Dossinia dając Dossinimaria, a z Anoectochilus dając Anoectomaria. O tych hybrydach mówiono, że były bardzo atrakcyjne, ale wątpliwe jest, czy w jakichś kolekcjach zachowały się do obecnych czasów.

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Jest to bardzo ładny storczyk naziemny o pełzającym pokroju, a jego przyrosty rzadko osiągają więcej niż 15 cm wysokości. Proste, ulistnione pędy, krótkie, mięsiste, łamliwe, często mają czerwonawe lub matowo-purpurowe zabarwienie.  

Pseudobulwy/łodyga:

Brak.

Liście:

Liście osiągają ponad 7,5 cm długości i 4,3 cm szerokości. Na każdym pędzie jest zwykle 3-6 owalnych do jajowatych liści ułożonych spiralnie. Mają one ostro zakończone wierzchołki, szypułkę u podstawy i są podtrzymywane przez osłonkę o długości około 2,5 cm. Górna, ciemnozielona powierzchnia wydaje się aksamitna i ma czerwone lub jaśniejsze zielone żyłkowania, które czasem mogą być białe lub srebro-białe. Spodnia strona liścia ma kolor głęboko czerwono-purpurowy.  

Kwiatostan:

Kwiatostan osiąga do 30 cm wysokości i rzadko jest wyższy. Wyprostowany pęd kwiatowy wyrastający na szczycie najmłodszego dojrzałego pędu jest pokryty krótkimi włoskami i ma 3 lub więcej bladych osłonek poniżej dość gęstego grona na szczycie.  

Kwiaty:


Foto: © Tamara Florczak. Wszelkie prawa zastrzeżone

Na każdym kwiatostanie jest wiele pachnących kwiatów. Białe kwiaty mają ok. 2 cm średnicy, a pokrywa komory pyłkowej ma jaskrawo żółty kolor. Płatki okółka zewnętrznego mają ok. 1 cm długości i 0,5-0,7 cm szerokości. Płatek grzbietowy razem z płatkami okółka wewnętrznego tworzą kaptur, który wygina się do przodu nad prętosłupem, a boczne płatki zewnętrzne zakrzywiają się do przodu, nieco w stronę wierzchołków. Daje to w rezultacie kwiat o kształcie miseczkowatym. Warżka jest skręcona odwrotnie do ruchu wskazówek zegara, jest torbiasta przy podstawie i ma poprzecznie rozpostartą blaszkę o długości około 0,5 cm i szerokości 0,8 cm. Prętosłup jest skręcony zgodnie z ruchem wskazówek zegara, czyli odwrotnie niż warżka, nie ma z przodu żadnych skrzydełek ani innych przydatków.  

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina ciepłolubna.

W lecie średnia temperatura dnia wynosi 27°C, nocy 21-22°C, co daje różnicę dobową 6°C.  

Światło:

8000-15000 luksów. Światło powinno być dobrze filtrowane i rozproszone, a rośliny nie powinny być wystawiane na bezpośrednie działanie słońca. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza.  

Podlewanie:

Opady deszczu są bardzo obfite przez większość roku, z 2-3-miesięcznym nieco suchszym okresem w zimie. Uprawiane rośliny w fazie aktywnego wzrostu należy często podlewać, ale powinny nieco przesychać między podlewaniami i nigdy nie można dopuszczać do tego, aby podłoże wokół korzeni było zleżałe lub rozmoknięte. Gdy na jesieni nowe przyrosty osiągną dojrzałość, ilość wody należy stopniowo zmniejszyć.  

Nawożenie:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Wielu hodowców preferuje stosowanie zrównoważonego nawozu przez cały rok, ale są i tacy, którzy od wiosny do połowy lata stosują nawóz o zwiększonej zawartości azotu, a następnie, późnym latem i jesienią, zaczynają stosować nawóz o większej zawartości fosforu. 

Podłoże:

Pełzający pokrój tej rośliny wymusza uprawę w płytkich miseczkach o dobrym drenażu, wypełnionych bardzo luźnym, szybko przesychającym podłożem, takim jak średniej granulacji kora lub pocięte włókna paproci drzewiastej. Do takiej mieszaniny często dodaje się także materiały rozluźniające podłoże, ale równocześnie zatrzymujące część wilgoci, na przykład perlit i pocięty mech torfowiec. Często dodawany jest także węgiel drzewny w celu zapewnienia przewiewności podłoża i zabezpieczenia przed kwaśnieniem. Hawkes (1965) zaleca stosowanie podłoża o doskonałym drenażu, możliwie najbardziej bogatego i porowatego, sugerując mieszaninę złożoną z równych części pociętych włókien paproci drzewiastej lub paproci osmunda, mchu torfowca, porowatego żwiru lub pumeksu i kompostu liściowego. Pridgeon (1992) natomiast podaje, że rośliny te mogą tolerować dowolne podłoże, łącznie z dostępną w handlu ziemią ogrodniczą. Rośliny powinny być przesadzane, gdy podłoże zaczyna się rozkładać, albo gdy wyrastają z doniczek. Jeśli przesadzanie wykonamy w momencie, gdy zaczynają się pojawiać nowe korzenie, to roślina przyjmie się i ukorzeni w możliwie najkrótszym czasie. Te rośliny stosunkowo łatwo rozmnożyć z kawałków pędu.  

Wilgotność powietrza:

85-90% przez cały rok.  

Okres spoczynku:

W zimie średnia temperatura dnia wynosi 15-18°C, w nocy 9-12°C, z amplitudą dobową 6°C. Powyższe temperatury odzwierciedlają najchłodniejsze warunki, w jakich powinno się uprawiać ten gatunek. Rośliny spotykane w regionach bardziej na południu mają zimowe temperatury nieco wyższe niż te podane w tabeli, tak więc uprawiane rośliny powinny się adaptować do stosunkowo szerokiego zakresu temperatur. Jeżeli są uprawiane zimą w cieplejszych warunkach, to nie można dopuszczać do tak znacznego wysychania między podlewaniami, jak to ma miejsce w przypadku uprawiania w chłodniejszych warunkach. Zimą opady są mniejsze, ale dodatkowej wilgoci dostarcza obfita rosa i mgły. Dlatego w zimie podlewanie uprawianych roślin powinno być ograniczone, zwłaszcza tych uprawianych w chłodniejszych warunkach, lecz nie wolno pozwolić, aby nadmiernie wyschły albo pozostawały suche przez dłuższy czas. Nawożenie należy zredukować lub całkowicie wyeliminować aż do momentu, gdy wiosną rozpocznie się intensywniejsze podlewanie.