|
Autor: |
Grażyna Siemińska |
|
E-mail: |
g.sieminska@chello.pl |
|
Data: |
wtorek, 14 listopada 2006 20:29:12 |
Witam ponownie  ,
a teraz kolejna, ale nie ostatnia na dziś  , prezentacja...
Dendrobium delacourii przybyło do mnie trochę ponad rok temu..., jako pęk częściowo bezlistnych, a częściowo ulistnionych psb, o wysokości ok. 25 cm.
Jest to niewielki stosunkowo epifit, występujący w Myanmar, Tajladii, Kambodży, Laosie i Wietnamie, na obszarze o wyraźnych porach roku, na wysokościach od 250 do 1300 m, czyli ciepłolubny. Rośnie zwykle w pełnym słońcu, zwłaszcza w zimie, kiedy opadają liście z drzew. Na początku zimy ogranicza się podlewanie i nawożenie, stopniowo zmniejszając je coraz bardziej, i w ostatnim miesiącu zimy całkowicie zasuszamy, aby korzenie zupełnie wyschły  .
Na początku pażdziernika zauważyłam na szczycie najmłodszej psb wyłaniający się kwiatostan. Powoli rósł, pojawiły się pączki i bardzo pomalutku rozwijają się. Chyba kwiaty (wielkośc ok. 1 cm, ale jakby go rozłożyć, to byłyby 2 cm  ) nie są jeszcze do końca rozwinięte, albo też taka ich "uroda", że nie rozkładają się zupełnie...
No to trochę zdjęć z kolejnych etapów obserwacji
Pozdrawiam,
Grażyna |
|
|
Grupa: 
, ale jak poszperałam w mądrych księgach to się okazało, że prawdopodobnie jest to Dendrobium venustum. Kwiaty mają prawie identyczne, ale rzeczywiście u D.delacourii psb powinny być mniejsze. Nie mam już tej rośliny 
, więc nie sprawdzę.