Autor: |
Piotr Markiewicz |
E-mail: |
pierre2@interia.pl |
Data: |
sobota, 5 maja 2007 15:40:49 |
Witam
Po ostatniej wystawie oprócz wielu wrażeń przywiozłem kilka roślin, i gdyby nie Sandra to o jedną zdecydowanie byłoby za mało. Po opuszczeniu Krakowa udało mi się wygrzebać już z jej kartonu wspaniałe Bulbophyllum w pąkach .
Bulbophyllum sulawesii (Garay, Hamer & Siegrist 1996) należy do sekcji Lepidorhiza (tej samej do której należy Bulbophyllum echinolabium), cechującej się dużymi barwnymi kwiatami, otwierającymi się sukcesywnie oraz blisko siebie ułożonymi pseudobulwami, z których wyrastają pojedyncze liście.
Roślina występuje w południowo-wschodniej Azji (Indonezja) w centralnej części wyspy Celebes (Sulawesi) w okolicach miasta Palu, na górzystych terenach 1200-1500 m npm., porośniętych lasem deszczowym. Najczęściej rośnie jako epifit na poziomo ułożonych gałęziach.
Bulbophyllum sulawesii wg Emily S. Siegerist ma mieć 7 cm liście, ale u mnie ma bez ogonka najdłuższy liść 17-18 cm więc myślę, że to błąd w druku. Pęd kwiatowy może osiągać długość 60 cm. U mnie dopiero pierwsze kwitnienie, pęd zaczyna się wydłużać zawiązując kolejne pączki w tej chwili ma jakieś 25 cm. Kwiatów może być od 5 do 10. Mają nieprzyjemnie pachnieć - jak do tej pory wogóle nic nie czuję. Długość nie do końca rozchylającego się kwiatu może sięgać 20 cm i znów jestem poszkodowany – jakieś 14-15 cm .
Wymaga umiarkowanych/chłodnych do ciepłych warunków, stanowiska lekko zacienionego, regularnego podlewania i nawożenia. Kwitnie wiosną i latem - to akurat się zgadza
Ciężko się fotografuje, ale coś tam pokażę






Na końcu z Iwanagaarą Apleblossom - ta dopiero ładnie pachnie u mnie miała na 2 pędach razem (nie naraz ale) 15 kwiatów.
Pozdrawiam
Piotr Markiewicz
|
|
|