Aerangis luteo-alba
var. rhodosticta

(Kraenzl.) J. Stewart 1979
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Vandeae
Podplemię: Aerangidinae

 

Foto: © Copyright Orchids & More. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Aerangis luteo-alba var. rhodosticta

Występowanie:

Afryka. Rośliny tego gatunku rosną na obszarze równikowej Afryki od Kamerunu do Konga na zachodzie poprzez centralne i zachodnie lasy Ugandy do Somalii, Etiopii i Kenii na wschodzie. W Kenii rośliny te można zazwyczaj spotkać na wysokości 910-1520 m na południowych i południowo-wschodnich zboczach góry Kenia i na południowych zboczach góry Elgon. Aerangis rhodosticta rośnie w mokrych i gorących siedliskach, prawie zawsze w lasach nad rzekami. Rośliny zazwyczaj rosną w rejonach osłoniętych od wiatru, zazwyczaj w pobliżu wodospadów. Zwykle umiejscowione są na gałązkach i konarach krzewów, ale czasami można je spotkać na pniach drzew.

Klimat:

Zarejestrowane ekstremalne temperatury to 32°C i 7°C.
Najniższe występują opady w lecie (około 10 mm) i zimie (około 30 mm), wysokie wiosna i jesienią (ponad 200 mm).
Średnie temperatury (dzień/noc) od 21,3/8,3°C w styczniu do 27,5/14,3°C w sierpniu.
Okres kwitnienia: Marzec do kwietnia ale mogą także kwitnąć jesienią.

Uwagi różne:

Okres kwitnienia podawany w tabeli jest oparty na danych z uprawy. W naturalnych siedliskach rośliny z kremowymi lub żółtawymi kwiatami występują na wschód od doliny Rift. Kwitną one od środka lata do jesieni. Te z czysto białymi kwiatami rosną na zachód od doliny Rift i kwitną wczesnym latem.


Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Mały, zwykle zwisający epifit monopodialny, praktycznie bez łodygi. Krótka łodyga jest schowana u podstawy w osłonie stworzonej przez ściśle przylegające liście. Korzenie są zwykle spłaszczone, z cienkim welamenem, są zielone gdy mokre i mają szmaragdowe końcówki.

Pseudobulwy:

Brak.

Liście:

6-10. Wąskie, wstążkowate liście są jasnozielone, zwykle mają mniej niż 15 cm długości, są soczyste i delikatne.

Kwiatostan:

2-3 pędy kwiatowe, które są zazwyczaj zwisające i mogą osiągać 38 cm długości, pojawiają z kątów najniższych liści.

Kwiaty:

6-25 w każdym kwiatostanie. Ułożone są w dwu rzędach na jednej płaszczyźnie. Kwiaty mają 2,5-5,0 cm, są trwałe ale nie pachną. Po otwarciu są bardzo płaskie, równomiernie ułożone na kwiatostanie, co daje roślinie bardzo schludny i uporządkowany wygląd. Kolor jest zmienny od czysto białego do bieli kości słoniowej, kremowego lub bladożółtego. Prętosłup jest jasno szkarłatny lub cynobrowy, co daje bardzo silny kontrast.

Tłumaczenie: Zbigniew Roman


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina ciepłolubna

Średnia temperatura dnia w lecie to 24-27°C, a w nocy 14°C, z dobowymi wahania temperatury 10-13°C.

Światło:

12000-20000 luksów. Rośliny tego gatunku dobrze rosną na parapetach okiennych lub uprawianie w sztucznym oświetleniu. Hodowcy stosujący w uprawie świetlówki zalecają umieszczanie roślin w odległości 15-23 cm poniżej źródła światła.

Podlewanie:

Obserwowany na podstawie danych meteorologicznych wzorzec "dwa razy mokro i dwa razy sucho" jest typowy dla rejonów zwrotnikowych. Okresy mokre występują jesienią i wiosną podczas gdy zima jest podstawowym okresem suchym, a kolejny okres suchy następuje latem. Nie jest wiadome, czy cykl dwukrotnego okresu mokrego ma znaczenie dla zdrowia lub kwitnienia tego gatunku. Niemniej odgrywa on istotną rolę jako czynnik inicjujący kwitnienie u innych roślin pochodzących z obszarów o tym samym wzorcu opadów. Rośliny w uprawie powinny być utrzymywane wilgotne w czasie odpowiadającym okresom mokrym. Podczas okresu suchego należy umożliwić nieznaczne przeschnięcie pomiędzy podlewaniami lecz podłoże nie powinno nigdy całkowicie wysychać, a rośliny nie powinny być przesuszane przez dłuższy okres czasu. W przypadku roślin umocowanych na podkładkach zaleca się zamgławianie 5 razy w tygodniu poza okresem zimy i dniami deszczowymi. W czasie upalnej pogody rośliny należy także codziennie obficie zwilżać lub całkowicie zanurzać w wodzie 3 razy w tygodniu.

Nawożenie:

 okresie silnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Wielu hodowców stosuje jesienią nawóz o niskiej zawartości azotu a dużej zawartości fosforu. Jeżeli do uprawy stosowane są doniczki to, co kilka tygodni powinno się przepłukiwać podłoże (podlewając „na wylot") celem uniknięcia tworzenia się osadów mineralnych, zwłaszcza gdy stosowano duże dawki nawozów. Najpierw należy normalnie podlać rośliny, aby rozpuścić nagromadzone sole. Po około godzinie podłoże należy przepłukać wodą w ilości równej dwukrotnej objętości pojemnika. Przepłukiwanie w okresie całego roku jest ważne zwłaszcza tam, gdzie woda jest silnie zmineralizowana. 

Podłoże:

Rośliny te wydają się najlepiej rosnąć umocowane na kawałkach korka z pewną ilością mchu torfowca umieszczonego pod rośliną. Niektórzy hodowcy donoszą, że rośliny nie rosły dobrze na podkładach z paproci drzewiastych. Zamocowane w ten sposób rośliny wymagają wysokiej wilgotności powierza. Oprócz tego zamocowane rośliny muszą być zamgławiane przynajmniej raz dziennie przez większość roku, a najgorętsze dni lata mogą wymagać kilku dodatkowych zamgławiań. Jeżeli konieczne jest użycie doniczek, należy zastosować bardzo luźne podłoże umożliwiające dostęp powietrza do korzeni. Niektórzy hodowcy w przypadku dorosłych roślin stosują z powodzeniem średniej lub dużej wielkości kawałki kory jodłowej. Jednakże wydaje się, że młode sadzonki rosną lepiej i rzadziej tracą korzenie, jeżeli stosowana jest luźna mieszanka pumeksu lub włókien kokosowych, a nie podłoże bazujące na korze jodłowej. Należy stosować możliwie małe gliniane doniczki. Przesadzanie należy wykonywać, gdy zaczynają wyrastać nowe korzenie, co umożliwia roślinie najszybsze zadomowienie się w nowym pojemniku.

Wilgotność powietrza:

Brak danych o średniej dla tej lokalizacji. Dane pochodzące z pobliskich punktów obserwacyjnych wskazują, że w tym rejonie średnia wilgotność wynosi 70-75% przez większość roku ze spadkiem do prawie 65% na krótki okres wczesną wiosną. Późnym latem wilgotność wzrasta na krótki okres przed spadkiem do poziomu to 55-60% na 3 miesiące. Jednakże siedliska w nadrzecznych lasach mogą być bardziej wilgotne niż to zostało zarejestrowane w stacjach meteorologicznych.

Okres spoczynku:

W zimie średnia temperatura dnia wynosi 21-23°C, nocą 13-14°C, z amplitudą dobową 8-9°C. Opady są niskie w okresie 4 miesięcy zimowych i dwóch miesięcy letnich. Jednakże wysoka wilgotność w siedliskach nadrzecznych i efekt nocnego ochłodzenia dostarczają pewnej ilości wilgoci dostępnej z rosy. W uprawie warunki te mogą być symulowane poprzez wczesne poranne zamgławianie i gruntowne podlanie W zimie średnia temperatura dnia wynosi 21-23°C, nocą 13-14°C, z amplitudą dobową 8-9°C. Opady są niskie w okresie 4 miesięcy zimowych i dwóch miesięcy letnich. Jednakże wysoka wilgotność w siedliskach nadrzecznych i efekt nocnego ochłodzenia dostarczają pewnej ilości wilgoci dostępnej z rosy. W uprawie warunki te mogą być symulowane poprzez wczesne poranne zamgławianie i gruntowne podlanie mniej więcej co dwa tygodnie. Należy zwracać szczególną uwagę na wszelkie oznaki osłabienia roślin w okresie zmniejszonego podlewania, szczególnie w lecie. Jeśli takie oznaki się pojawią, ilość wody powinna być zwiększona.