Bulbophyllum ambrosia

(Hance) Schlechter 1919
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Dendrobieae
Podplemię: Bulbophyllinae

 

Foto: © Dale Borders. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Bulbophyllum ambrosia

Synonim: Eria ambrosia Hance, Bulbophyllum amygdalinum Averyanov.  

Występowanie:

Wietnam i Chiny. Jest to dość popularny, płożący się, epifityczny lub naskalny storczyk spotykany w północnym Wietnamie w dystrykcie Cao Bang. Rosną one w omszałych pierwotnych i wtórnych, wiecznie zielonych, mieszanych i szpilkowych lasach porastających zwietrzałe wapienie na wysokościach 500-700 m. Lokalnie występują obficie, zwłaszcza na grzbietach górskich. W Chinach rośliny te spotyka się w prowincjach Fujian, Guangdong, Guangxi i na południu prowincji Yunnan, gdzie znajduje się je rosnące na gałęziach drzew w górskich lasach, na wysokościach do 1300 m.   

Klimat:

Zanotowane skrajne temperatury to 36°C i -4°C.
Średnia wilgotność około 80% przez cały rok.
Opady deszczu od 13 mm w grudniu i styczniu do 284 mm w sierpniu.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 15,3/6,4°C w styczniu do 29,4/21,1°C w lipcu.
Okres kwitnienia: Od listopada do marca.

Uwagi różne:

Okres kwitnienia podawany w danych klimatycznych oparty jest na raportach hodowców. W Chinach rośliny te kwitną od końca zimy do wiosny. 

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Jest to raczej niewielki, osiągający 22 cm wysokości epifit sympodialny, którego kolejne przyrosty są oddalone od siebie o 3-9 cm na pełzającym kłączu. 

Pseudobulwy/łodyga:

Pseudobulwy mają 2-6 cm długości i 0,3-0,8 cm grubości. Ich kształt jest cylindryczny.  

Liście:

Liście mają 3,5-13,0 cm długości i 1,2-2,2 cm szerokości. Pojedynczy skórzasty, wyprostowany lub wygięty liść wyrasta z wierzchołka każdej pseudobulwy. Podłużny liść ma rowek wzdłuż nerwu środkowego, rozdwojony koniec, a jego wąska, złożona wzdłuż przy podstawie szypułka ma 0,3-0,7 cm długości.  

Kwiatostan:

Ma długość 4-7 cm. Wyprostowany pęd kwiatowy wyrasta z podstawy pseudobulwy. Zwykle wyrasta tylko jeden kwiatostan, ale czasem zdarza się, że wyrastają nawet 3.  

Kwiaty:

Na wierzchołku pędu kwiatowego wyrasta pojedynczy kwiat. Kwiaty mają średnicę 1,5 cm, płatki okółka zewnętrznego są żółtawe z purpurowo-czerwonymi podłużnymi żyłkami, płatki okółka wewnętrznego są białawe, a żółtawa warżka na purpurowo-czerwone zabarwienie przy podstawie i w części wierzchołkowej. Wyprostowany płatek grzbietowy jest nieco wydłużony, ma 1 cm długości, 0,5 cm szerokości i jest dość ostro zakończony. Ukośnie rozłożone boczne płatki zewnętrzne mają kształt jajowaty do trójkątnego, ostro zakończone wierzchołki, 1 cm długości, 0,6 cm szerokości i są połączone z podstawą prętosłupa, tworząc szeroki lejek. Mniejsze, poziomo rozłożone płatki okółka wewnętrznego mają kształt jajowaty do trójkątnego, 0,6 cm długości i 0,3 cm szerokości u podstawy. Warżka jest połączona z podstawą prętosłupa. Jest ona ruchoma, o kształcie nieco rombowym, ma 0,6-0,7 cm długości, rowki na połowie przy podstawie, jest nieco grubsza przy wierzchołku i ma 1-2 mięsiste wyrostki. Prętosłup jest krótki, ale ma podstawę o długości do 1 cm.

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina o umiarkowanych wymaganiach cieplnych.

W lecie średnia temperatura dnia wynosi 29°C, nocy 21°C, co daje różnicę dobową 8°C. Szeroki zakres wysokości siedlisk naturalnych w Chinach wskazuje, że rośliny te powinny przystosować się do warunków o 2-3°C chłodniejszych niż podane w danych klimatycznych.  

Światło:

15000-23000 luksów. Światło powinno być przefiltrowane lub rozproszone, a rośliny nie powinny być wystawiane na bezpośrednie działanie słońca w godzinach południowych. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza.  

Podlewanie:

Od późnej wiosny do jesieni opady deszczu są obfite, ale w okresie zimy występuje 3-4-miesięczny bardziej suchy okres. W okresie aktywnego wzrostu uprawiane rośliny powinny być utrzymywane ciągle wilgotne, ale podłoże nie może być nasiąknięte, natomiast wokół korzeni należy zapewnić doskonałe napowietrzenie. Późną jesienią podlewanie powinno być stopniowo ograniczane.  

Nawożenie:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Większość uprawiających te rośliny od wiosny do połowy lata stosuje nawóz wzbogacony w azot, przechodząc na nawóz wzbogacony w fosfor późnym latem i jesienią. 

Podłoże:

Większość gatunków Bulbophyllum wymaga doskonałego drenażu i dobrej cyrkulacji powietrza wokół korzeni, sadzi się więc je zwykle na podkładkach albo do bardzo płaskich doniczek lub koszyków i stosuje bardzo luźne, szybko przesychające podłoże. Różne ilości utrzymujących wilgoć dodatków, takich jak perlit lub pocięty mech torfowiec, mogą być wymieszane z materiałem podstawowym składającym się z drobnych lub średniej wielkości kawałków kory sosnowej lub włókien paproci drzewiastej. Preferowane są włókna paproci drzewiastej, ponieważ nie rozkładają się tak szybko, jak kora. To oznacza, że rośliny nie muszą być za często przesadzane, co jest o tyle ważne, że wiele gatunków z rodzaju Bulbophyllum bardzo źle reaguje na wszelkie naruszanie bryły korzeniowej. Po dzieleniu lub przesadzaniu rośliny często przez prawie rok wracają do normalnego stanu. Jeżeli podłoże nie uległo rozkładowi ale roślina wyrosła poza pojemnik, można przenieść roślinę z całą bryłą korzeniową i podłożem do większego pojemnika, bez naruszania korzeni. Jeśli przesadzenie jest konieczne, najlepiej przeprowadzić je w momencie, gdy nowe korzenie już zaczynają rosnąć, aby umożliwić roślinie jak najszybsze ukorzenienie się. Rośliny należy jednak przesadzać natychmiast po stwierdzeniu, że podłoże uległo rozkładowi. 

Wilgotność powietrza:

80-85% przez większość roku, tylko przez okres około jednego miesiąca zimowego i następnie pod koniec wiosny, spada do 75%.  

Okres spoczynku:

Zimą średnie temperatury dnia wynoszą 15-18°C, a nocy 6-9°C, z amplitudą dobową 7-9°C. Choć w naturze rośliny przeżywają krótkie okresy spadków temperatur poniżej 0°C, to jednak uprawiane rośliny będą lepiej rosły, jeżeli nie będziemy ich wystawiać na takie ekstremalne warunki. W środowisku naturalnym w zimie opady są niewielkie, ale w całym tym okresie dodatkowej wilgoci dostarcza obfita rosa. Uprawianym roślinom należy pozwolić, aby przeschły nieco przed kolejnym podlaniem, lecz nie wolno dopuścić, aby pozostały suche przez długi okres czasu. Aby zapobiec nadmiernemu wysuszeniu, rośliny należy dość regularnie wcześnie rano zraszać między podlewaniami. Nawożenie należy zredukować lub wyeliminować aż do momentu pojawienia się nowych przyrostów i rozpoczęcia wiosną obfitszego podlewania.