Bulbophyllum lobbii

Lindley 1847
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Dendrobieae
Podplemię: Bulbophyllinae

Foto: © Piotr Piesik. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Bulbophyllum lobbii

Synonim: Bulbophyllum lobbii var. breviflorum J. J. Smith, B. lobbii var. colossum Hort., B. lobbii var. henshallii (Lindley) Henfrey, B. lobbii Lindley var. siamense Rchb.f., B. henshallii Lindley, B. siamense Rchb.f., Phyllorchis lobbii (Lindley) Kraenzlin, Sestochilos uniflorum Breda, Sarcopodium lobbii Lindley.  

Występowanie:

Storczyk ten jest szeroko rozpowszechniony w południowo-wschodniej Azji. Jego naturalne siedlisko rozciąga się w kierunku południowym od stanu Assam w Indiach, do Birmy i Tajlandii, poprzez półwysep Malajski, sięgając do wysp Borneo, Sumatra i Jawa. Rośnie na wysokościach 750-2000 m. Występuje także na filipińskich wyspach Luzon i Palawan, na wysokościach 1000-1500 m.   

Klimat:

Zanotowane skrajne temperatury to 29°C i 10°C.
Średnia wilgotność wynosi około 80% przez cały rok.
Opady od 79 mm w lutym do 330 mm w listopadzie.
Średnia temperatura (dzień/noc) to 24/14°C przez cały rok.
Okres kwitnienia: Kwitnie przez cały rok, z maksimum w czerwcu.

Uwagi dotyczące hybryd:

Liczba chromosomów wynosi  2n = 38-42 i 2n = 39. 

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Epifit o wzroście sympodialnym, średniej wielkości, dorastający do wysokości ok. 30 cm.  

Pseudobulwy/łodyga:

Pseudobulwy mają 2,5-5,0 cm wysokości. Jajowate pseudobulwy są zwykle żółtozielone. Przyrosty wyrastają na grubym kłączu w odległości 7,5 cm od siebie. 

Liście:

Na wierzchołku każdej pseudobulwy wyrasta pojedynczy, podłużny, skórzasty liść o długości ok. 25 cm. 

Kwiatostan:

Kwiatostan ma do 10 cm długości. Może wyrastać z dowolnego węzła na kłączu. Zwykle jest wygięty, co jest spowodowane ciężarem dużego, choć pojedynczego kwiatu.  

Kwiaty:

1 na pęd kwiatowy. Każdy przyrost wydaje zwykle w jednym sezonie kilka kwiatostanów. Trwałe kwiaty mają intensywny zapach. Otwierają się całkowicie i mogą mieć 7-10 cm średnicy. Ostro zakończone i nieco zakrzywione płatki obu okółków są jasnożółte do płowo-żółtych, ale kolor może zmieniać się od oliwkowo-zielonego do prawie pomarańczowego. Zwykle pokryte są purpurowymi, różowymi lub czerwono-brązowymi kropkami i przerywanymi liniami. Ruchoma warżka, nieco mniejsza niż inne części kwiatu, jest ostro zakończona, wygięta i w takim samym kolorze jak inne części. Wiele osób uważa ten kwiat za najdoskonalszy w rodzaju Bulbophyllum.  

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina o umiarkowanych wymaganiach cieplnych.

W ciągu całego roku warunki uprawy ulegają bardzo niewielkim wahaniom. Średnia temperatura dnia wynosi 24-26°C, nocą 14-15°C, z amplitudą dobową 9-11°C.  

Światło:

15000-20000 luksów.  

Podlewanie:

Opady deszczu są obfite przez cały rok, z krótkim, nieco bardziej suchym okresem w zimie i następnym późną wiosną lub na początku lata. Podłoże uprawianych roślin powinno być wilgotne i nigdy nie powinno wysychać.  

Nawożenie:

Rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Nawóz o dużej zawartości azotu jest korzystny w okresie od wiosny do połowy lata, a nawóz bogatszy w fosfor może być stosowany późnym latem i jesienią. Wyższa zawartość fosforu pobudza do lepszego kwitnienia w następnym sezonie i sprzyja zahartowaniu nowych przyrostów przed okresem zimowym. Aby uniknąć gromadzenia się osadów mineralnych w okresie silnego nawożenia, zaleca się przepłukiwanie podłoża co kilka tygodni. Przepłukiwanie jest szczególnie ważne tam, gdzie woda jest silnie zmineralizowana.  Najpierw należy normalnie podlać roślinę, aby rozpuścić nagromadzone sole, a po około godzinie przepłukać podłoże wodą w ilości równej dwukrotnej objętości pojemnika.  

Podłoże:

Rośliny uprawia się zwykle w doniczkach lub koszykach, z zastosowaniem luźnego, szybko przesychającego podłoża. Różne ilości utrzymujących wilgoć dodatków, takich jak perlit lub pocięty mech torfowiec mogą być wymieszane z materiałem podstawowym składającym się z drobnych lub średniej wielkości kawałków kory sosnowej lub włókien paproci drzewiastej. Nasze rośliny są uprawiane z powodzeniem w koszyczkach z siatki o oczkach 6 mm, wyłożonych włóknem kokosowym. Nasze podłoże zawiera głównie drobne lub średniej wielkości kawałki kory z dodatkiem 10% drobnego węgla drzewnego, 10% perlitu lub pumeksu i 10% pociętego mchu torfowca. W naszych warunkach, z silnym ruchem powietrza, taka mieszanka pozwala nawet na podlewanie przy użyciu węża, bo podłoże nie nasiąka ani nie wysycha kompletnie między podlewaniami. Włókna paproci drzewiastej nie ulegają tak szybkiemu rozkładowi jak kawałki kory sosnowej, co oznacza, że nie jest konieczne zbyt częste przesadzanie. Gdy roślina wyrasta poza koszyczek, może być w całości przeniesiona do większego, bez naruszania korzeni. Jest to istotne, ponieważ rośliny te nie lubią być przesadzane i mogą czasem po podzieleniu lub przesadzeniu przez rok dochodzić do zdrowia. Jeśli przesadzenie jest konieczne, najlepiej przeprowadzić je w momencie, gdy nowe korzenie już zaczynają rosnąć, aby umożliwić roślinie jak najszybsze ukorzenienie się.  

Wilgotność powietrza:

Około 75-80% przez cały rok. Najniższy poziom wilgotności notowany jest od zimy do początku lata. 

Okres spoczynku:

Przedstawione tu warunki uprawy powinny być utrzymywane przez cały rok. W przypadku roślin uprawianych w umiarkowanych szerokościach geograficznych podlewanie i nawożenie powinno być nieco zmniejszone w okresie chłodniejszych, ciemnych, zimowych miesięcy.