Catasetum cernuum

Temperatura:

Roślina ciepłolubna przechodząca chłodny okres spoczynku.

W lecie średnia temperatura dnia wynosi 24-26°C, nocą 17-18°C, z amplitudą dobową 7-8°C. Ze względu na szeroki zakres wysokości siedlisk naturalnych, rośliny te można przystosować do warunków o 3-4°C cieplejszych lub chłodniejszych niż podane w danych klimatycznych.   

15000-23000 luksów. Rośliny powinny być umiarkowanie cieniowane, a światło przefiltrowane lub rozproszone. Rośliny nie powinny być wystawiane na bezpośrednie działanie promieni południowego słońca. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza. Hodowcy podają, że rośliny te dobrze rosną w cienistych miejscach.  

W siedliskach naturalnych opady są stosunkowo obfite przez większość roku z nieco suchszym okresem 2-3 zimowych miesięcy, choć nie jest to właściwie pora sucha. Uprawiane rośliny powinny być obficie podlewane przez większość roku, lecz nie można dopuścić, aby podłoże rozłożyło się lub rozmokło. Gdy na jesieni nowe przyrosty osiągną dojrzałość, ilość wody należy nieco zmniejszyć. 

Cataseta wymagają silnego nawożenia, więc w okresie aktywnego wzrostu należy je co tydzień nawozić pełną dawką zrównoważonego nawozu. Niektórzy od wiosny do połowy lata stosują nawóz wysokoazotowy, przechodząc na wysokofosforowy późnym latem i jesienią.  

Rośliny dobrze rosną zamocowane na kawałkach paproci drzewiastej, jeśli tylko w okresie lata będą nawadniane co najmniej raz dziennie. W okresie wyjątkowo gorącej i suchej pogody zamocowane rośliny mogą wymagać nawet kilkukrotnego podlewania w ciągu dnia. Ponieważ czasem trudno jest zapewnić tak zamocowanym roślinom odpowiednio wysoką wilgotność w okresie letnim, często są one uprawiane w doniczkach lub koszyczkach z doskonałym drenażem, wypełnionych luźnym, szybko przesychającym podłożem. Podłoże musi być dobrze napowietrzone, ale musi zawierać także materiały zatrzymujące część wilgoci, takie jak pocięty mech torfowiec i perlit. Często dodawany jest także węgiel drzewny w celu zapewnienia przewiewności podłoża i zabezpieczenia przed kwaśnieniem. Oprócz standardowego podłoża z kory jodłowej, hodowcy stosują z powodzeniem ciasno upakowane korzenie paproci Osmunda, włókna paproci drzewiastej, mech torfowiec, pumeks, odłamki korka, a nawet mieszaninę równych części przekompostowanego i świeżego nawozu końskiego i węgla drzewnego. Jak z tego widać, można stosować prawie każde podłoże, pod warunkiem dobrania odpowiedniego schematu podlewania. Łatwiej jednak radzić sobie z roślinami, jeśli cały zbiór uprawia się w tym samym podłożu.   Mech torfowiec rozkłada się dość szybko, więc rośliny w nim uprawiane muszą być rokrocznie przesadzane. Cataseta nie tolerują zakwaszenia w obrębie korzeni, dlatego wielu hodowców zaleca coroczne przesadzanie bez względu na stosowane podłoże. Przesadzanie wykonuje się wtedy, gdy przy podstawie pseudobulwy pojawia się nowy przyrost. Roślinie pozostawia się tylko 1-2 najmłodsze pseudobulwy, a wszystkie pozostałe powinny być usuwane. Niektórzy z hodowców podają, że rozdzielają rośliny na pojedyncze pseudobulwy. Ponieważ stare korzenie obumierają po przesadzeniu, większość z nich można obciąć. Kilka można zostawić, aby ułatwić umocowanie rośliny w nowym podłożu dopóki nie rozwiną się nowe korzenie. Po przesadzeniu w ogóle nie podlewa się roślin aż do momentu, gdy nowy przyrost wypuści korzenie w nowe podłoże, a jego wysokość osiągnie 10-12 cm; dopiero wtedy podejmuje się normalny schemat podlewania.   Po przesadzeniu przednich 1-2 pseudobulw pozostałe można użyć jako zaczątki nowych roślin. Najpierw należy usunąć stare korzenie, a pseudobulwy położyć płasko lub postawić pionowo, aż do chwili, gdy od spodu lub na bokach pseudobulwy zaczną pojawiać się nowe przyrosty. Niektórzy zalecają, aby w tym okresie oczekiwania starsze bulwy umieszczać w pozycji pionowej w pustych doniczkach. Należy uzbroić się w cierpliwość, bo na pojawienie się nowych przyrostów przyjdzie czekać nawet kilka miesięcy. Gdy pojawi się nowy przyrost, należy pseudobulwę tak umieścić w doniczce z podłożem, aby nowy przyrost był na powierzchni podłoża lub nieco poniżej. Jeżeli wzdłuż boków pseudobulwy pojawia się kilka przyrostów, należy ją po prostu położyć na powierzchni podłoża.  

80-85% od wiosny do jesieni, spada do prawie 75% w czasie 2-3 zimowych miesięcy. 

W okresie zimowym średnia temperatura dnia wynosi 19°C, nocy 12°C, z amplitudą wahań dobowych ok. 7-8°C. Ze względu na szeroki zakres wysokości siedlisk naturalnych, rośliny te można przystosować do warunków o 3-4°C cieplejszych lub chłodniejszych niż podane w danych klimatycznych. W zimie opady są nieco niższe, ale wtedy dodatkowej wilgoci dostarcza obfita rosa i nocne mgły i właściwie nie można mówić o porze suchej. Jesienią, po opadnięciu liści, uprawiane rośliny powinny pozostać suche; ilość dostarczanej wody powinna być taka, aby nie dopuścić do nadmiernego pomarszczenia się pseudobulw. Nawożenie należy wyeliminować aż do momentu pojawienia się nowych przyrostów i rozpoczęcia obfitszego podlewania na wiosnę. Hills (1995) powiedział, że regularnie zmusza swoje rośliny do uśpienia, obcinając im w listopadzie wszystkie pozostałe liście. Więcej tych roślin ginie z nadmiaru wody w zimie, niż z jakiegokolwiek innego powodu. Hodowcy podają, że normalne podlewanie i nawożenie należy wznowić wtedy, gdy zaczynają pojawiać się nowe przyrosty, a nowe korzenie mają długość 2-4 cm. Jednakże woda zbierająca się w lejkowatych nowych przyrostach może spowodować ich gnicie, dlatego podlewać należy bardzo ostrożnie. Niektórzy hodowcy zalecają umieszczenie w lejku liściowym odrobiny fungicydu w proszku dla zredukowania zagrożenia ich zagniwania.