Coelogyne speciosa

Temperatura:

Roślina o umiarkowanych wymaganiach cieplnych.

Podobna w ciągu całego roku, średnia temperatura dnia wynosi 22-24°C, średnia temperatura nocy 13-15°C, z amplitudą wahań dobowych 7-11°C. Najcieplejsze dni a najchłodniejsze noce i co za tym idzie największa amplituda dobowa roku ma miejsce podczas nieco bardziej suchego okresu w zimie i na początku wiosny. Jeżeli dysponujemy chłodzącym nawilżaczem powietrza, to storczyk ten będzie dobrze rósł umieszczony blisko wylotu zimnego, wilgotnego powietrza.  

20000-30000 luksów. Światło powinno być przefiltrowane lub rozproszone, a rośliny nie powinny być wystawiane na bezpośrednie działanie słońca w godzinach południowych. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza. 

Przez większość roku opady są intensywne i nieco tylko zmniejszają się w ciągu 2-3 miesięcy półsuchego okresu pod koniec zimy i wczesną wiosną. Podczas intensywnego wzrostu uprawiane rośliny powinny być obficie podlewane, lecz nie można dopuścić, aby podłoże rozłożyło się lub rozmokło. Późną jesienią podlewanie należy ograniczyć. 

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Wielu hodowców preferuje stosowanie zrównoważonego nawozu przez cały rok, ale są i tacy, którzy od wiosny do połowy lata stosują nawóz o zwiększonej zawartości azotu, a następnie, późnym latem i jesienią, zaczynają stosować nawóz o większej zawartości fosforu. 

Rośliny mogą rosnąć zamocowane na kawałkach paproci drzewiastej lub korka, ale w okresie letnich gorących i słonecznych dni wymaga to zapewnienia wysokiej wilgotności i kilkukrotnego podlewania w ciągu dnia. Rośliny jednak zwykle sadzi się do płytkich pojemników lub koszyczków, bo dla większości hodowców trudne jest utrzymanie latem wysokiej wilgotności roślinom posadzonym na podkładkach. Ażurowe koszyczki wypełnione mchem torfowcem są na ogół lepsze od doniczek. Podłoże powinno być luźne, szybko odprowadzające wodę, ale równocześnie musi zatrzymywać sporą jej część, nie namakając nadmiernie i nie rozkładając się zbyt szybko. Mieszanka pociętych włókien paproci drzewiastej zmieszanych z 10% perlitu, 10% pociętego torfowca i 10% węgla drzewnego daje świetne rezultaty u większości hodowców i podłoże takie ulega bardzo powolnemu rozkładowi. Można także stosować korę jodłową, o ile doda się składniki zatrzymujące wilgoć, ale stale nawilżana kora szybko się rozkłada i wtedy rośliny trzeba częściej przesadzać. Coelogyne powinny być przesadzane jak najrzadziej, ponieważ szok z tym związany może nawet na 3 kolejne lata zatrzymać kwitnienie, dlatego podłoża wolno rozkładające się są tak bardzo pożądane.  Niektórzy uważają, że dopóki podłoże jest ciągle luźne i dobrze napowietrzane, to lepiej jest po prostu odcinać stare, zasychające pseudobulwy niż przesadzać roślinę. Jeżeli jednak przesadzenie jest konieczne, to najlepiej to robić, gdy zaczynają rosnąć nowe korzenie. Pozwoli to roślinie zaadaptować się w nowym podłożu w możliwie najkrótszym czasie.  

75-80% przez większość roku, pod koniec zimy i wczesną wiosną spadająca do około 60-65%. W siedlisku naturalnym warunki mogą być jednak nieco bardziej wilgotne.  

Wahania temperatur w ciągu całego roku są niewielkie, a więc przez cały rok powinny one być utrzymywane na poziomie letniego sezonu wegetacyjnego. Zimą opady w naturalnym siedlisku są nieco niższe, ale dodatkowej wilgoci dostarcza obfita rosa i mgły, więc rośliny nie pozostają bez wody przez dłuższy okres czasu. Podlewanie zimą należy w pewnym stopniu ograniczyć, zwłaszcza w przypadku roślin uprawianych w ciemniejszych warunkach krótkiego dnia typowych dla wyższych szerokości geograficznych, ale nie powinny one zupełnie wysychać. Na ogół pomiędzy rzadkimi podlewaniami wystarcza okazjonalne zamgławianie wczesnym rankiem, dwa razy rzadziej niż w okresie letnim. Nawożenie należy zredukować lub wyeliminować aż do momentu pojawienia się nowych przyrostów i rozpoczęcia obfitszego podlewania na wiosnę.