Comparettia falcata

Poepping & Endlicher 1835
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Maxillareae
Podplemię: Oncidiinae

 

Foto: © Piotr Piesik. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Comparettia falcata

Synonimy:

Comparettia rosea Lindley 1840, Comparettia cryptocera Morren 1852, Comparettia erecta Schltr. 1920, Comparettia falcata var. paulensis (Cogn.) I.Bock 1986, Comparettia paulensis Cogn. 1906, Comparettia pulchella Schltr. 1920, Comparettia venezuelana Schltr. 1919, Ionopsis orchioides Kraenzl. 1921, Orchis pauciflora Sessé & Moç. 1894 (przyp.tł.).


Występowanie:

Szeroko rozpowszechniony ale rzadki w Meksyku, Ameryce Środkowej, północnej części Ameryki Południowej i na Karaibach. Rośliny te rosną na drzewach i krzewach w wilgotnych lasach deszczowych, zwykle na dużych wysokościach. W Meksyku rośliny spotyka się w stanach Veracruz, Oaxaca i Chiapas na wysokościach 1000-2200 m. W Gwatemali rosną w departamentach na Alta Verapaz (w pobliżu Cobán), Chiquimula, Guatemala, Huehuetenango, San Marcos, Quiche i Sololá poniżej 1800 m. W Hondurasie rośliny napotkano w departamencie Comayagua na wysokości 1350-2000 m. W Nikaragui storczyk ten jest znany w departamentach Jinotega i Matagalpa, gdzie występuje na wysokościach 1300-1400 m. W Kostaryce rośliny napotkano w departamentach Alajuela, Cargago i Heredia, gdzie rosną na wysokościach 1000-2100 m. W Wenezueli rosną w Dystrykcie Federalnym, w stanach Aragua, Carabobo, Merída i Miranda na wysokościach 750-2300 m, oraz na Terytorium Amazonii na wysokości 1250 m. W Ekwadorze występują w różnych miejscach, począwszy od granicy z Kolumbią po granicę z Peru. Rosną na drzewach w wilgotnych lasach, często na drzewach Guava, na wysokościach 730-1500 m. Znaleziono je w prowincjach Carchi, El Oro, Morona-Santiago, Napo, Pastaza, Pichincha, Tungurahua i Zamora-Chinchipe. W Peru rośliny znaleziono w departamencie Huánoco w pobliżu Cuchero (Cochero) pomiędzy Cassapi a Pampayaco (Pampayacu) oraz w departamencie Amazonas na wysokościach 1350-1600 m. Na Karaibach znaleziono je w Republice Dominikańskiej na wysokości 1350 m. W Puerto Rico rośnie na krzewach, gałęziach i w rozgałęzieniach konarów w wilgotnych lasach na wysokościach 700-970 m.   

Klimat:

Zanotowane skrajne temperatury to 32°C i 2°C.
Wilgotność wynosi 80-85% przez cały rok.
Opady od 112 mm w marcu do 335 mm w październiku.
Średnie temperatury (dzień/noc) latem 24-26°C/14-15°C, zimą 22-23°C/10-11°C.
Okres kwitnienia: cały rok.

Uwagi różne:

Okres kwitnienia podawany w danych klimatycznych pochodzi z doniesień hodowców.   

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Jest to mały sympodialny epifit osiągający 20 cm. Przyrosty są gęsto skupione, a czasem zwisają. Przy podstawie każdego przyrostu wyrasta wiele białych korzeni, których średnica nie przekracza 0,25 cm.  

Pseudobulwy:

Pseudobulwy mają 1-4 cm długości i do 1 cm średnicy. Małe, cylindryczne pseudobulwy wyrastają bardzo blisko siebie, a przy podstawie są okryte 1 lub kilkoma parami obejmujących pseudobulwę  szarawymi lub brązowymi osłonkami, które mają do 5 cm długości.  

Liście:

Liście mają 3-17 cm długości i 1-5 cm szerokości. Na wierzchołku każdej pseudobulwy wyrasta pojedynczy liść, skórzasty, szeroko eliptyczny do owalnego. Liście są albo tępo albo ostro zakończone przy wierzchołku, a przy podstawie są wąskie, złożone wzdłuż i często czerwonawo-purpurowo zabarwione.  

Kwiatostan:

Kwiatostan ma 10-90 cm długości. Pęd kwiatowy wyrasta przy podstawie ostatnio dojrzałej pseudobulwy. Wygina się w dół i zwisa na większej części swojej długości. Kwiaty są dość rzadko rozmieszczone na pędzie lub na kilku rozgałęzieniach pędu. Każdy kwiat wyrasta na wysmukłej, zakrzywionej szypułkowatej zalążni, która ma 1-2 cm długości.  

Kwiaty:

Efektowne kwiaty mają kolor głęboko różowy, zwykle są nieco bledsze w środku z ciemniejszymi żyłkami. Kwiaty mają do 1,5 cm średnicy mierzonej w poprzek nieco rozłożonych płatków okółka wewnętrznego i około 2 cm długości od wierzchołka płatka grzbietowego do wierzchołka brzegu szeroko rozłożonej, nerkowatej w kształcie warżki. Szeroko eliptyczny płatek grzbietowy jest głęboko wklęsły, wygina się do przodu nad prętosłupem, jest lekko zakrzywiony, ma ostro zakończony wierzchołek, 0,8-1,0 cm długości i 0,4-0,5 cm szerokości. Boczne płatki zewnętrzne są połączone tworząc wysmukłą, lekko spłaszczoną ostrogę, która ma 0,9-1,5 cm długości i jest ukryta za dużą, 3-działkową warżką. Płatki okółka wewnętrznego mają kształt jajowaty do eliptycznego, są dość tępo zakończone, mają 0,8-1,0 cm długości i 0,5-0,6 cm szerokości. Skierowane są do przodu po każdej stronie prętosłupa na większej części ich długości, ale mogą być nieco skręcone w okolicy wierzchołka. Poniżej środka płatki te są ułożone dość blisko przy podstawie płatka grzbietowego, z którym tworzą kaptur nad prętosłupem. Duża, rozłożona, 3-działkowa warżka ma parę długich, wysmukłych wyrostków skierowanych w tył od podstaw. Są one zawarte wewnątrz zagłębienia utworzonego przez połączone boczne płatki zewnętrzne. Boczne działki przy podstawie warżki są raczej małe i zaokrąglone. Duża, szeroko rozpostarta, nerkowata działka środkowa ma pofalowane brzegi, dość głębokie wcięcie na środku brzegu przy wierzchołku i może mieć białe wybrzuszenie przy podstawie. Działka środkowa jest oddzielona od płatków bocznych bardzo krótkim, wąskim przesmykiem.  

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina o umiarkowanych wymaganiach cieplnych.

Średnia temperatura letniego dnia wynosi 24-26°C, nocy 14-15°C, co daje różnicę dobową 10-11°C. Duży obszar występowania i duży zakres wysokości siedlisk powoduje, że rośliny powinny się adaptować do temperatur o 3-4°C niższych lub wyższych niż podane.  

Światło:

12000-18000 luksów. Rośliny te wymagają zacienionego stanowiska ze światłem przefiltrowanym lub rozproszonym. Należy je chronić przed bezpośrednim światłem słonecznym, zwłaszcza w godzinach południowych. Cały czas należy zapewnić silny ruch powietrza.  

Podlewanie:

W naturalnym siedlisku opady są bardzo obfite przez cały rok. Uprawiane rośliny powinny być obficie podlewane w okresie aktywnego wzrostu, ale musi być zapewniony doskonały drenaż, a  korzenie muszą być prawie suche przed następnym podlaniem. Poza okresem aktywnego wzrostu ilość wody można zmniejszyć.  

Nawożenie:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. 

Podłoże:

Rośliny można montować na podkładkach z korka lub paproci drzewiastej jeżeli utrzyma się wysoką wilgotność i podlewanie przynajmniej raz dziennie w okresie lata. Przy uprawie w doniczkach zaleca się luźne i przewiewne podłoże takie jak kora o średniej lub dużej wielkości, kawałki korka lub włókna paproci drzewiastej. Doniczki powinny być możliwie małe, aby tylko zmieściła się bryła korzeniowa.

Wilgotność powietrza:

Wilgotność wynosi 80-85% przez cały rok.  

Okres spoczynku:

Średnia temperatura zimowego dnia wynosi 22-23°C, nocy 10-11°C, dając różnicę dobową 11-13°C. Comparettia falcata powinna jednak adaptować się do temperatur o 3-4°C niższych lub wyższych niż podane. W naturalnym siedlisku opady są obfite przez cały rok, ale zimą i na początku wiosny jest trochę bardziej sucho. Uprawiane rośliny zimą potrzebują mniej wody, zwłaszcza jeżeli są uprawiane w warunkach krótkiego, ciemnego dnia występujących zimą w Polsce, ale nigdy nie mogą wysychać zupełnie. Nawożenie powinno być zmniejszone zawsze wtedy, gdy zmniejsza się ilość wody. Gdy wiosną zaczynają się pojawiać nowe przyrosty ilość wody i nawożenie zwiększa się.