Dyakia hendersoniana

(Rchb. f.) Christenson
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Vandeae
Podplemię: Aeridinae

 

Foto: © www.abundaflora.com. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Dyakia hendersoniana

Synonim: Saccolabium hendersonianum Rchb. f., Ascocentrum hendersonianum (Rchb. f.) Schlechter.

Występowanie:

Borneo. Rośliny spotyka się w Kalimantan, Sabah i Sarawak, gdzie rosną na drzewach w dość jasnych, bagnistych lasach, albo w lasach na wzgórzach od poziomu morza do wysokości 700.

Klimat:

Skrajne zarejestrowane temperatury to 32°C i 14°C.
Średnia wilgotność ponad 80% przez cały rok.
Opady od 175 mm w lipcu do 688 mm w styczniu.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 27,2/18,3°C w styczniu do 29,4/18,7°C w sierpniu.
Okres kwitnienia: od czerwca do stycznia.

Uwagi różne:

Okres kwitnienia podawany w danych klimatycznych pochodzi z doniesień hodowców.  Christianson (1986) wskazuje, że problemy uprawowe wynikają ze "zbyt delikatnego" traktowania roślin. Problemem może być za niski poziom światła, za dużo wody i za mały ruch powietrza. Do tego możemy dodać, że nadmiar azotu jest częstą przyczyną nadmiernej wiotkości roślin.

Uwagi dotyczące hybryd:

Jest blisko spokrewniona z gatunkami Ascocentrum.

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Jest to prawdziwie miniaturowy, monopodialny gatunek; rośliny mają zwykle około 7,5 cm wysokości i rzadko osiągają więcej niż 10 cm. 

Pseudobulwy:

Brak.

Liście:

Liście mają do 13 cm długości. Na każdej roślinie jest zwykle 4-5 grubych, skórzastych liści. Są one blado zielone i nieco zakrzywione w dół. Liście są na końcach rozdwojone, mają kształt wąskich pasków z dość tępymi końcami i nierównymi obrzeżeniami.  

Kwiatostan:

Ma długość 15 cm. Sztywny, wyprostowany pęd kwiatowy wyrasta z podstawy starszych liści. 

Kwiaty:

Do 30 w każdym kwiatostanie. Delikatnie pachnące kwiaty maja około 2,5 cm średnicy i wyrastają z blado-zielonych szypułkowatych zalążni. Płatki obu okółków są szeroko rozpostarte, mają jaskrawy karmazynowo-różowy kolor, ale warżka i ostroga są zwykle jaśniejsze, czasem nawet zupełnie białe. Torbiasta warżka ma bardzo małe boczne działki i parzyste plamki w pobliżu gardzieli, oraz pojedyncze zgrubienie przy tylnej ściance. Cechą odróżniającą ten gatunek od Ascocentrum i Saccolabium jest przydatkowy wyrostek i spłaszczona.

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina ciepłolubna.

Przez cały rok średnia temperatura dnia wynosi 27-29°C, a średnia temperatura nocy 18-19°C, z amplitudą dobową 9-11°C. Zakres wysokości, na jakich występuje ten gatunek wskazuje, że rośliny mogą się zaadaptować do temperatur o 3-4°C wyższych niż te podane w danych klimatycznych. Christenson (1986) podaje, że także dobrze rosną w szklarni umiarkowanej do ciepłej z minimalną temperaturą nocną 16-18°C.  

Światło:

25000-35000 luksów. Światło powinno być jasne ale rozproszone, a rośliny nie powinny być wystawiane na bezpośrednie działanie słońca, zwłaszcza w godzinach południowych. Hodowcy podają, że rośliny te dobrze rosną w górnych częściach szklarni. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza.  

Podlewanie:

Opady deszczu są bardzo intensywne przez cały rok. Uprawiane rośliny powinny być obficie podlewane, zwłaszcza w okresie aktywnego wzrostu. Korzenie muszą jednak szybko wysychać po podlaniu, a podłoże nie może nigdy być zleżałe ani nasiąknięte.

Nawożenie:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Nawóz o dużej zawartości azotu jest korzystny w okresie od wiosny do połowy lata, a nawóz bogatszy w fosfor powinien być stosowany późnym latem i jesienią.

Podłoże:

Rośliny zwykle uprawia się w małych glinianych doniczkach wypełnionych korą o średniej granulacji, ale można także montować je na podkładkach korkowych lub z paproci drzewiastej. Taka uprawa wymaga jednak utrzymania wysokiej wilgotności powietrza, a w lecie codziennego podlewania. W wypadku tak zawieszonych roślin, podczas suchych i gorących okresów niezbędne może być kilkakrotne podlewanie w ciągu dnia. Rośliny te źle tolerują stare, rozłożone podłoże i dlatego należy je przesadzać zanim podłoże zacznie się rozkładać. Przesadzanie powinno być wykonywane tylko wtedy, gdy rozpoczyna się wzrost nowych korzeni. Pozwala to roślinom zaaklimatyzować się w stosunkowo krótkim czasie i dostarcza im najmniej stresu.

Wilgotność powietrza:

85-90% przez większość roku, a podczas 3 letnich miesięcy spada poniżej 85%.

Okres spoczynku:

Przedstawione tu warunki uprawy powinny być utrzymywane przez cały rok. Podlewanie zimą można w pewnym stopniu ograniczyć, zwłaszcza w przypadku roślin uprawianych w ciemniejszych miejscach, w warunkach krótkiego dnia typowych dla wyższych szerokości geograficznych. Nie wolno jednak nigdy dopuszczać, aby zupełnie wyschły. Jeżeli zmniejsza się ilość dostarczanej wody, należy także zmniejszyć nawożenie do momentu podjęcia normalnego schematu podlewania na wiosnę.