Dinema polybulbon

(Swartz) Lindley 1830
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Epidendreae
Podplemię: Laeliinae

Foto: © Copyright Dave's Orchids. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Dinema polybulbon

Synonim: Encyclia polybulbon (Swartz) Dressler i Pollard, Epidendrum polybulbon Sw, Bulbophyllum occidentale Sprengel, Epidendrum polybulbon (Swartz) var luteo-album Miethe.  

Występowanie:

Występuje na obszarze Karaibów od Kuby po Jamajkę, w Gwatemali, Hondurasie i w Meksyku. W Meksyku rośliny spotyka się w stanach Chiapas, Oaxaca, Puebla i Veracruz, rosnące zwykle w lasach dębowych lub w wilgotnych lasach mieszanych, na wysokościach 600-2000 m. Choć na ogół są to epifity, to czasem spotyka się je rosnące na skałach.  

Klimat:

Zanotowane skrajne temperatury to 33°C i 4°C.
Średnia wilgotność waha się od 65% zimą do około 80% przez resztę roku.
Opady od 3 mm w zimie do 203 mm w czerwcu.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 22,2/11,0°C w styczniu do 26,5/16,0°C w lecie.
Okres kwitnienia: Kwitnie przez cały rok, z maksimum przypadającym zimą.

Uwagi różne:

Okres kwitnienia podawany w danych klimatycznych jest oparty na danych z uprawy. W naturze rośliny kwitną zwykle od późnej jesieni do początków wiosny, ale sporadycznie notuje się kwitnienie zimą i latem. Jeśli rośliny są dobrze uprawiane, to kwitnienie może być prawie ciągłe. Encyclia polybulbon łatwo może być pomylona z Encyclia pygmaea w okresie poza kwitnieniem, ale można ją zidentyfikować po wcięciu na końcach liści. 

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Jest to niewielka roślina o pełzającym kłączu, o wysokości do 6,5 cm, rosnąca zarówno na drzewach jak i na skałach. Roślina ma stosunkowo długie odcinki łączącego kłącza i ma tendencję to wydawania wielu przyrostów, w wyniku czego szybko tworzy gęste połacie. 

Pseudobulwy/łodyga:

Owalne pseudobulwy mają zwykle 1,2 cm średnicy, ale czasem mogą one osiągać nawet 2,5 cm. Wyrastają w odległości 0,5-3,5 cm jedna od drugiej na kłączu pokrytym brązowymi osłonkami. 

Liście:

2 lub 3 na każdej pseudobulwie. Mogą mieć 1,2-7,5 cm długości, ale zwykle nie są dłuższe niż 5 cm. Błyszczące, zielone liście wyrastają ze szczytu pseudobulwy, mają skórzastą teksturę i eliptyczny kształt. 

Kwiatostan:

Kwiatostan ma 1,5-2,0 cm długości. Pojedynczy kwiatostan wyrasta pomiędzy liśćmi na wierzchołku pseudobulwy. 

Kwiaty:

1 na pęd kwiatowy. Mają do 3 cm średnicy, pachną i są trwałe. Długie, wąskie płatki obu okółków mogą być zielonkawo-żółte, brudno żółte lub brązowawe i często są pokryte brązowymi smugami lub mają czerwono-brązowe paseczki w dolnej połowie. Kremowo-biała do żółtawo-białej warżka jest stosunkowo szeroka i płaska i ma zaokrągloną, pofalowaną krawędź.

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina o umiarkowanych wymaganiach cieplnych.


W lecie średnia temperatura dnia wynosi 24°C, średnia nocy 15-16°C, co daje różnicę dobową 8-9°C. Ze względu na szeroki zakres wysokości siedlisk naturalnych, rośliny te powinny się przystosować do warunków o 4-6°C cieplejszych niż podane w danych klimatycznych. 

Światło:

20000-30000 luksów. 

Podlewanie:

Latem i na początku wiosny opady deszczu są obfite, ale od późnej jesieni aż do wiosny występuje susza. W okresie aktywnego wzrostu podłoże uprawianych roślin powinno być wilgotne, lecz jesienią podlewanie powinno być stopniowo zmniejszane. 

Nawożenie:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki zrównoważonego nawozu dla storczyków. Wielu hodowców stosuje jesienią nawóz o niskiej zawartości azotu, a wysokiej zawartości fosforu. Polepsza to kwitnienie w następnym sezonie i wzmacnia nowe przyrosty przed zimą. Co kilka tygodni powinno się przepłukiwać podłoże (podlewając "na wylot") celem uniknięcia tworzenia się osadów mineralnych, zwłaszcza gdy stosowano duże dawki nawozów. Najpierw należy normalnie podlać rośliny, aby rozpuścić nagromadzone sole. Po około godzinie podłoże należy przepłukać wodą w ilości równej dwukrotnej objętości pojemnika. Przepłukiwanie w okresie całego roku jest ważne zwłaszcza tam, gdzie woda jest silnie zmineralizowana. 

Podłoże:

Ze względu na pełzający pokrój łatwiej jest uprawiać te rośliny umocowane na kawałkach korka lub nierównej kory. W przypadku roślin mocowanych na podkładkach należy zapewnić wysoką wilgotność, a latem rośliny powinny być podlewane co najmniej raz dziennie. Jeśli rośliny rosną w doniczkach, zaleca się stosowanie bardzo luźnego, przepuszczalnego podłoża, takiego jak kawałki kory sosnowej lub bryłki korka o średniej gradacji. Należy stosować doniczki o rozmiarach zaniżonych, tylko dla utrzymania korzeni, a przesadzanie powinno mieć miejsce, gdy zaczyna się wzrost nowych korzeni lub, o ile to możliwe, zaraz po przekwitnięciu. 

Wilgotność powietrza:

75-80% latem i jesienią, spadając do 65-70% zimą i wiosną. 

Okres spoczynku:

Średnia temperatura zimą wynosi w dzień 22-24°C, a w nocy 11-12°C, dając dobową różnicę rzędu 11-12°C. Zimą podczas 4 miesięcznego okresu ilość opadów deszczu jest niewielka, co oznacza, że podlewanie w tym okresie należy zredukować, ale nie wyeliminować. Warunki te można upozorować w uprawie przez okazjonalne poranne zamgławianie połączone z rzadkim podlewaniem (co 2-3 tygodnie) w okresie jasnej, słonecznej pogody.