Epigeneium lyonii
(Ames) Summerhayes 1957
Podrodzina: Epidendroideae Plemię: Dendrobieae Podplemię: Dendrobinae

|
Foto: © Mukai Shima. Wszelkie prawa zastrzeżone. |
|
Epigeneium lyonii
Synonimy: Dendrobium acuminatum Lyon, D. lyonii Ames, Sarcopodium lyonii (Ames) Rolfe, S. acuminatum var. lyonii (Ames) Kranzl., Katherinea acuminata var. lyonii (Ames) A.D. Hawkes
Występowanie:
Filipiny. Na wyspie Luzon rośliny rosną w prowincjach Bataan, Benquet, Kalinga-Apayao, Quezon i Rizal, na wysokości 600-1100 m.
Klimat:
Zanotowane skrajne temperatury to 33°C i 9°C. Średnia wilgotność 80% przez cały rok. Opady od 13 mm w lutym do 432 mm w lipcu. Średnie temperatury (dzień/noc) od 24,6/15,2°C w styczniu do 27,8/18,5°C przez całą wiosnę i lato. Okres kwitnienia: od marca do sierpnia.
Informacje o roślinie i kwiatach:
Wielkość i typ rośliny:
Mały lub średni epifit o wzroście sympodialnym, zwykle osiągający wielkość 22-33 cm.
Pseudobulwy:
5-7 cm długości. Jajowate pseudobulwy są nieco kanciaste i przy niskiej wilgotności mogą się drobno pomarszczyć.
Liście:
2 na każdy przyrost. Dwudzielne, podłużne, skórzaste liście mają długość 17-25 cm. Liście wyrastają z wierzchołka każdej pseudobulwy.
Kwiatostan:
Kwiatostany o długości 50 cm wyrastają z podstawy pseudobulwy i mogą być łukowate lub zwieszone.
Kwiaty:
Może ich być nawet 20, lecz zwykle na jeden kwiatostan przypada 6-8. Duże kwiaty są luźno rozmieszczone w kwiatostanie. Są silnie rozchylone, w kształcie gwiazdy i pachnące. Kwiaty mają zwykle około 7,5 cm średnicy, ale mogą dochodzić nawet do 12,5 cm. Kwiaty są purpurowo-czerwone z kasztanową warżką.
Tłumaczenie: Sandra Wawrzyniak |
----------------- U P R A W A ----------------
| |
Temperatura: |
Roślina ciepłolubna.
W lecie średnia temperatura dnia wynosi 25-27°C, nocy 19°C, co daje różnicę dobową 7-9°C. Wiosna jest najcieplejszą porą roku, kiedy to średnia temperatura dnia wynosi 27-29°C, a średnia temperatura nocy 17-19°C, z amplitudą dobową 10-11°C, która jest znacznie wyższa niż w innych porach roku. |
Światło: |
18000-25000 luksów. |
Podlewanie: |
W okresie od późnej wiosny do jesieni opady deszczu są obfite. W okresie aktywnego wzrostu podłoże uprawianych roślin powinno być stale wilgotne. |
Nawożenie: |
W okresie silnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Jesienią zaleca się stosowanie nawozu o obniżonej zawartości azotu i podwyższonej zawartości fosforu. Wyższa zawartość fosforu pobudza do lepszego kwitnienia w następnym sezonie i sprzyja zahartowaniu nowych przyrostów przed okresem zimowym. Co trzy lub cztery tygodnie powinno się przepłukiwać podłoże (podlewając „na wylot") celem uniknięcia tworzenia się osadów mineralnych, zwłaszcza gdy stosowano duże dawki nawozów. Najpierw należy normalnie podlać rośliny, aby rozpuścić nagromadzone sole. Po około godzinie podłoże należy przepłukać wodą w ilości równej dwukrotnej objętości pojemnika. Przepłukiwanie w okresie całego roku jest ważne zwłaszcza tam, gdzie woda jest silnie zmineralizowana. |
Podłoże: |
Rośliny mogą być mocowane do płatów korka lub płatów włókna paproci drzewiastej, o ile możemy im zapewnić wysoką wilgotność powietrza i podlewanie przynajmniej raz dziennie w czasie lata. Jednakże rośliny są zwykle sadzone do płaskich pojemników lub koszyków, z zastosowaniem luźnego, szybko przesychającego podłoża. Różne ilości utrzymujących wilgoć dodatków, takich jak perlit lub kawałki mchu torfowca, mogą być wymieszane z materiałem podstawowym składającym się z drobnych lub średniej wielkości kawałków kory sosnowej lub paproci drzewiastej. Amatorzy uprawiają te rośliny również z powodzeniem w koszyczkach z siatki o oczkach 6 mm, wyłożonych włóknem kokosowym. Inny popularny substrat składa się z pociętych kawałków paproci drzewiastej zmieszanych z około 10% drobnego węgla drzewnego, 10% perlitu lub pumeksu i 10% pociętego mchu torfowca. W typowych warunkach, z silnym ruchem powietrza, taka mieszanka pozwala nawet na przelanie, bo podłoże ani nie nasiąka ani nie wysycha kompletnie między podlewaniami. Włókna paproci drzewiastej nie ulegają tak szybkiemu rozkładowi jak kawałki kory sosnowej, co oznacza, że nie jest konieczne zbyt częste przesadzanie. Gdy roślina wyrasta poza koszyczek, może być w całości przeniesiona do większego, bez naruszania korzeni. Jest to istotne, ponieważ rośliny te nie lubią być przesadzane, i mogą czasem po podzieleniu lub przesadzeniu przez rok dochodzić do zdrowia. Jeśli przesadzenie jest konieczne, najlepiej przeprowadzić je w momencie, gdy nowe korzenie już zaczynają rosnąć, aby umożliwić roślinie jak najszybsze ukorzenienie się. |
Wilgotność powietrza: |
80-85% w lecie i jesienią; spada do około 75% w zimie i zmniejsza się jeszcze bardziej, do 68-71%, wiosną, tuż przed rozpoczęciem letniej pory deszczowej. |
Okres spoczynku: |
W zimie średnia temperatura dnia wynosi 25-26°C, nocą 15-16°C, z amplitudą dobową 9-11°C. Opady są niskie przez cztery zimowe miesiące, ale wysoka wilgotność i nocne spadki temperatury powodują częste występowanie dużej ilości rosy. Warunki te można upozorować w uprawie przez okazjonalne poranne zamgławianie połączone ze słabym podlewaniem (co 2-3 tygodnie), szczególnie jeśli można się spodziewać okresu jasnej, słonecznej pogody. Do wiosny należy ograniczyć nawożenie roślin lub całkowicie z niego zrezygnować. Zarówno podlewanie, jak i nawożenie powinny być stopniowo zwiększane wiosną. | | |