Masdevallia tonduzii

Woolward 1906
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Epidendreae
Podplemię: Pleurothallidinae

 

Foto: © Ron Griesbeck. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Masdevallia tonduzii

Występowanie:

Kostaryka i Panama. Rośliny rosną w ciepłych, wilgotnych, nizinnych lasach blisko wybrzeża karaibskiego, we wschodniej Kostaryce i przylegającej Panamie. Zwykle można je znaleźć rosnące na wysokich drzewach, na wysokości ok. 300-800 m npm.

Klimat:

Zanotowane skrajne temperatury to 36°C i 10°C.
Średnia wilgotność ponad 80% przez cały rok.
Opady deszczu wynoszą od 71 mm w marcu do około 160 mm przez całą wiosnę i lato.
Średnia temperatura (dzień/noc) to 28/20°C przez cały rok.
Okres kwitnienia: grudzień.

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Epifit o sympodialnym typie wzrostu osiągający 5-11 cm wysokości.   

Pseudobulwy:

Łodyżkowate pseudobulwy u podstawy każdego przyrostu mają 0,5-2,0 cm długości. Te grube, wzniesione łodygi są otoczone przez 2-3 ciasno przylegające, rurkowate pochwy.

Liście:

Mają ok. 4,5-9,0 cm długości, włączając w to słabo widoczny ogonek liściowy, który ma 1,0-1,5 cm długości. Wzniesione lub lekko wygięte liście są grube i skórzaste. Każdy ma eliptyczną blaszkę o szerokości 1,4-2,2 cm.  

Kwiatostan:

Pęd kwiatowy ma 3,0-6,5 cm długości. Lekko wzniesiona lub pozioma szypułka ma węzeł z cienką łuską w dolnej połowie i wyrasta u podstawy łodygowatej pseudobulwy.

Kwiaty:

1 na kwiatostanie, po którym często pojawia się następny. Zewnętrzne płatki okwiatu są białe lub biało-żółte i przebarwiają się na żółto w kierunku podstawy. Są gładkie na zewnątrz i pokryte włoskami po stronie wewnętrznej. Ich końcówki przechodzą gwałtownie w wąskie, wzniesione, żółte ogonki o długości 2,0-2,5 cm. Górny płatek zewnętrzny ma ok. 1,2-1,7 cm długości, 0,9-1,2 cm szerokości i jest złączony z bocznymi płatkami na długości ok. 1 cm przy podstawie, tworząc stożkowatą rurkę. Boczne płatki zewnętrznego okółka mają 1,5-1,7 cm długości i są ze sobą połączone prawie na całej długości tworząc blaszkę o szerokości 1,5-2,2 cm. Białe płatki mają zielony środkowy nerw. Biała warżka jest częściowo nasycona kolorem zielonym lub żółtym. Prętosłup jest jasnozielony.

Tłumaczenie: Sandra Wawrzyniak


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina ciepłolubna.

Przez cały rok średnia temperatura dnia wynosi 27-29°C, a średnia temperatura nocy 19-22°C, co daje amplitudę dobową 6-8°C.  

Światło:

8000-15000 luksów. Światło powinno być filtrowane i rozproszone, a rośliny nie powinny być wystawiane na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza.  

Podlewanie:

Opady deszczu są umiarkowane do obfitych przez cały rok, z krótkim, nieco bardziej suchym okresem późną zimą lub wczesną wiosną. Podłoże roślin w uprawie powinno być wilgotne, a pomiędzy kolejnymi podlewaniami powinno tylko nieznacznie przesychać.  

Nawożenie:

Jeśli rośliny rosną w podłożu z mchu torfowca, włókien paproci drzewiastej lub korzeni paproci Osmunda, należy je nawozić co 3-4 tygodnie 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Jeśli rosną w podłożu z kory sosnowej, nawożenie można stosować co 1-2 tygodnie. Wielu hodowców na początku roku, gdy rośliny aktywnie rosną, woli zamiast nawozów o równych proporcjach NPK stosować nawozy o dużej zawartości azotu. Natomiast późnym latem i jesienią stosują oni nawozy o wysokiej zawartości fosforu („bloom booster"), aby pobudzić rośliny do kwitnienia.  

Podłoże:

Rośliny dobrze rosną zamocowane na kawałkach paproci drzewiastej lub korka, o ile można im zapewnić wysoką wilgotność, co w okresie lata wymaga codziennego podlewania. W wypadku tak zawieszonych roślin, podczas suchych i gorących okresów niezbędne może być kilkakrotne podlewanie w ciągu dnia. Ponieważ jednak dla większości hodowców utrzymywanie wystarczająco wysokiej wilgotności przy takim sposobie uprawy jest zbyt trudne, zazwyczaj uprawiają oni rośliny w doniczkach. Używają w tym przypadku podłoża szybko odprowadzającego nadmiar wody, które zawiera jednak substancje zatrzymujące pewną jej ilość - takie jak posiekany mech torfowiec czy perlit. Często dodawany jest także węgiel drzewny w celu zapewnienia przewiewności podłoża i zabezpieczenia przed kwaśnieniem. Wielu hodowców zaleca przesadzanie roślin co roku. Przesadzanie powinno mieć miejsce późną zimą lub wczesną wiosną, ale może być również wykonywane w dowolnym czasie pomiędzy jesienią i wiosną, o ile nie koliduje to z kwitnieniem rośliny.  

Wilgotność powietrza:

85-90% przez większość roku.

Okres spoczynku:

Przedstawione tu warunki uprawy powinny być utrzymywane przez cały rok. Podlewanie zimą można w pewnym stopniu ograniczyć, zwłaszcza w przypadku roślin uprawianych w ciemniejszych miejscach, w warunkach krótkiego dnia typowych dla wyższych szerokości geograficznych. Nie wolno jednak dopuszczać, aby zupełnie wyschły. Jeśli podlewanie roślin jest ograniczone, należy również zredukować nawożenie.