Myrmecophila galeotia
(syn.: Schomburgkia galeottiana A. Rich. 1845)
Niektórzy autorzy uważają, że Schomburgkia galeottiana jest synonimem Schomburgkia humboldtii z Wenezueli, będąc "interesującym przykładem różnorodności między Ameryką Południową i Środkową". Jednakże większość autorytetów traktuje je jako odrębne gatunki. Jeżeliby jednak stwierdzono w końcu, że jest to jeden gatunek, to nazwa Schomburgkia humboldtii miałaby priorytet zgodnie z regułami nazewnictwa i nazwa Schomburgkia galeottiana byłaby synonimem Schomburgkia humboldtii.
Występowanie:
Meksyk i Gwatemala. W Meksyku rośliny te można spotkać na równinach nad Pacyfikiem i u stóp gór w stanach Guerrero, Jalisco i Michoacán. Zwykle zajmują stanowiska na wysokościach 25-400 m npm, lecz spotykano je także na wysokości 1000 m. Rosną wysoko na drzewach w gęstych kępach lasów zrzucających całkowicie lub częściowo liście, wzdłuż dróg lub w innych podobnych miejscach, gdzie mają dużo światła i ruch powietrza.
Klimat:
Zanotowane skrajne temperatury to 33°C i 14°C.
Średnia wilgotność 80% przez cały rok.
Opady od 0 mm w lutym, marcu i kwietniu do 353 mm we wrześniu.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 27,8/19,3°C w styczniu do 30,0/22,6°C w lecie.
Okres kwitnienia: wrzesień do grudnia, lecz zdarza się także w maju.
Uwagi różne:
W warunkach naturalnych rośliny kwitną od późnego lata do jesieni.
Informacje o roślinie i kwiatach:
Wielkość i typ rośliny:
Epifit sympodialny, o średnich lub dużych rozmiarach, masywny, wielkości 22-47cm.
Pseudobulwy:
Długość 10-30 cm. Podłużne pseudobulwy mają 3-6 węzłów. Mają przekrój okrągły gdy są młode i stają się rowkowane podłużnie (8-15 rowków), gdy są dojrzałe. Pęd ma grubość 2-4 cm u podstawy, ma mniej więcej okrągły przekrój, a następnie zwęża się do czubka gdzie grubość wynosi 1-2,5 cm. Kennedy (1979) zaliczył ten gatunek do grupy roślin z pustymi pseudobulwami, McVaugh (1989) stwierdził, że rośliny z południowo-zachodniego Meksyku mają pełne pseudobulwy.
Liście:
Długość 12-17 cm, 2-3 razy więcej niż szerokość. Każdy przyrost daje 2-4 masywne, bardzo grube, skórzaste liście, które wyrastają na szczycie pseudobulwy. Eliptyczne blaszki liści są wklęsłe od spodu.
Kwiatostan:
ługość 100-200 cm. Szypułka, która wychodzi ze szczytu ostatnio dorośniętej pseudobulwy, ma zazwyczaj połowę długości całego kwiatostanu i jest pokryta nieco skórzastymi przylistkowymi otoczkami, które mają długość 1,5-2 cm. Wiecha kwiatowa w górnej części kwiatostanu składa się z wielu gałązek o długości 2,5-4 cm.
Kwiaty:
10-15. Okazałe kwiaty otwierają się kolejno, poczynając od dolnych gałązek wiechy kwiatowej. Kwiaty mają średnicę 6-7 cm, wewnętrzne jak i zewnętrzne płatki okwiatu mają bardziej lub mniej jednorodny lawendowy lub purpurowy kolor, wewnętrzne płatki okwiatu mogą być nieco ciemniejsze na brzegach. Warżka jest biała lub żółtawa, biała wewnątrz. Skierowane ku górze boczne płatki warżki, jak i jej środkowy płatek, są tego samego koloru, co płatki okwiatu lub ciemniejsze, w kolorze fioletowo-purpurowym. Zewnętrzne płatki okwiatu są bardziej pofałdowane niż wewnętrzne, ale wszystkie są mniej faliste lub pomarszczone niż inne u innych roślin z rodzaju Schomburgkia. Wewnętrzne płatki okwiatu są wyraźnie szersze niż zewnętrzne i unoszą się prawie pod kątem prostym w stosunku do grzbietowego płatka okwiatu. Trzypłatkowa warżka ma boczne płatki, które unoszą się do góry tworząc rurkę wokół prętosłupa, i szeroko rozłożonego płatka środkowego, który jest półokrągły, wachlarzowaty z pofałdowaną powierzchnią i wciętym czubkiem. Warżka ma 3-5 wypukłych lub wzniesionych żyłek, które przechodzą od podstawy warżki daleko w obszar środkowego płatka. Prętosłup jest relatywnie wysmukły. Pokrywa komory pyłkowej składa się z rozchodzących się na boki płatków czasami porównywanych z rogami.
Tłumaczenie: Zbigniew Roman |
