Oncidium varicosum

Lindley & Paxton 1837
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Maxillarieae
Podplemię: Oncidiinae
Poniżej: odmiana kolorystyczna Oncidium varicosum 'Baldin'

 
Foto: © Copyright Jerzy Dziedzic. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Oncidium varicosum

Synonim: Oncidium euxanthinum Rchb. f., Oncidium geraense Barbosa-Rodrigues, Oncidium rodgersii hort. ex Bateman. 

Występowanie:

Brazylia w stanach Minas Gerais, Sao Paulo i Goias. Zwykle rosną na słonecznych stanowiskach w półtropikalnych lasach, na wysokościach 600-800 m, ale obszar ich występowania rozciąga się do nadbrzeżnych i bagnistych lasów centralnego płaskowyżu Goias.  

Klimat:

Zanotowane skrajne temperatury to 39°C i 1°C.
Średnia wilgotność waha się od 65% zimą do 75-80% przez resztę roku.
Opady od 10 mm w styczniu do 140 mm przez całe lato.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 24,4/11,7°C w styczniu do 29,4/18,9°C w sierpniu.
Okres kwitnienia: Może kwitnąć w ciągu całego roku, ale maksimum przypada późną jesienią.

Uwagi różne:

Okres kwitnienia podawany w danych klimatycznych pochodzi z doniesień hodowców. Dane dla Oncidium varicosum var. rogersii pokazują dokładnie te same okresy kwitnienia, z największym nasileniem jesienią. 

Uwagi dotyczące hybryd:

Oncidium varicosum było używane w hybrydyzacji celem otrzymania wspaniałych hybryd oncidium, a niektóre z nich mają warżkę o średnicy prawie 10 cm.

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Jest to mały do średniego epifit o wzroście sympodialnym i wysokości 19-38 cm. 

Pseudobulwy/łodyga:

Pseudobulwy mają 4-8 cm długości i 2,0-2,5 cm szerokości. Gęsto skupione pseudobulwy są owalne do wydłużonych, bocznie spłaszczone, często żółtawo zielone, czasem z purpurowymi kropkami i z wiekiem stają się pomarszczone. 

Liście:

Liście mają zwykle 15-23 cm długości, ale zdarza się, że wyrastają nawet do 30 cm. Z wierzchołka każdej pseudobulwy wyrastają 2 (rzadko 3) ostro zakończone, paskowate liście. 

Kwiatostan:

Kwiatostan ma 91-150 cm długości. Jest dość pofalowany, wygięty łukowato lub zwisający i wyrasta przy podstawie najmłodszej dojrzałej pseudobulwy. Pęd kwiatowy pokryty jest nie ścierającym się białawym nalotem, a powyżej połowy długości rozgałęzia się. Wiecha kwiatowa Oncidium varicosum var. rogersii jest znacznie większa, bardziej rozgałęziona i bardziej rozłożysta niż w roślinie typowej. 

Kwiaty:

Liczne. Kwiaty są rozmieszczone dość blisko siebie. Choć ich wielkość jest zmienna, to średnica typowego kwiatu rzadko przekracza 3,8 cm. Na zdjęciu poniżej przedstawiona jest odmiana standardowa.

Foto: © Copyright Libor Jankovsky. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Płatki obu okółków są małe i nie rzucające się w oczy, matowo żółte z jasnymi czerwono-brązowymi paskami. Duża warżka jest jaskrawo żółta i czasem ma czerwono-brązowe plamki z przodu grzebienia. Wklęsły, owalny do lancetowatego płatek grzbietowy ma 0,7-1,0 cm długości, 0,5 cm szerokości i jest skierowany do przodu, tworząc rodzaj kapturka nad prętosłupem. Nieco wklęsłe, mniej lub bardziej lancetowate boczne zewnętrzne płatki, połączone ze sobą od strony podstawy na połowie swojej długości, mają 0,9-1,2 cm długości i 0,4-0,5 cm szerokości. Wąsko wydłużone płatki okółka wewnętrznego mają ok. 1,0 cm długości, często są zakrzywione i mają odgięte i pomarszczone brzegi. Duża warżka, o kształcie spódniczki, ma 2-3 cm szerokości. 3-klapowa warżka ma mniej lub więcej zaokrąglone boczne działki z pofalowanymi brzegami i szeroko rozpostartą działkę środkową, także zaokrągloną, z pofalowanymi brzegami i rozdwojoną na wierzchołku. Grzebień składa się z 2 ciągów po 3 zęby ułożonych jeden za drugim, z pierścieniem wypukłych żyłek z każdej strony. Podłużne skrzydełka na prętosłupie są ząbkowane. Oncidium varicosum var. rogersii różni się wielkością kwiatów, które mogą mieć średnicę większą niż 5 cm, ich warżka w kształcie spódniczki jest zwykle nieco szersza, a działka środkowa jest na wierzchołku rozdzielona na 4 części zamiast na 2, jak to jest w typowej roślinie. 

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina ciepłolubna.

Latem średnia temperatura dnia wynosi 28-29°C, nocy 18-19°C, co daje różnicę dobową 10-11°C. Ponieważ rośliny te spotyka się i na niższych wysokościach, to powinny one się adaptować do nieco wyższych temperatur uprawy. 

Światło:

20000-30000 luksów. Światło powinno być przefiltrowane lub rozproszone, a rośliny nie powinny być bezpośrednio wystawione na działanie słońca w godzinach południowych. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza. 

Podlewanie:

Od wiosny do początku jesieni opady deszczu są umiarkowane do obfitych. Przez pozostałą część roku warunki są stosunkowo suche i na początku zimy następują 1-2 bardzo suche miesiące. Uprawiane rośliny powinny być często podlewane w okresie aktywnego wzrostu, ale korzenie muszą zawsze szybko wysychać pomiędzy podlewaniami. Gdy na jesieni nowe przyrosty osiągną dojrzałość, ilość wody należy zmniejszyć. 

Nawożenie:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Wielu hodowców preferuje stosowanie zrównoważonego nawozu przez cały rok, ale są i tacy, którzy od wiosny do połowy lata stosują nawóz o zwiększonej zawartości azotu, a następnie, późnym latem i jesienią, zaczynają stosować nawóz o większej zawartości fosforu. 

Podłoże:

Hodowcy podają, że Oncidium varicosum bardzo dobrze rośnie, gdy jest ciasno przymocowane do podkładki z korka lub paproci drzewiastej, albo w małych doniczkach lub koszyczkach o doskonałym drenażu. Podłoże powinno być gruboziarniste i przepuszczalne, aby umożliwić korzeniom szybkie wysychanie po podlaniu. Większość hodowców zaleca kawałki paproci drzewiastej lub kory. Jako że rośliny te nie tolerują zleżałego podłoża wokół korzeni, to należy je wymieniać zanim zacznie się rozkładać. W przypadku roślin zamontowanych na podkładkach konieczne jest utrzymanie wysokiej wilgotności powietrza, a w lecie codzienne podlewanie. W wypadku tak zawieszonych roślin podczas szczególnie suchych i gorących okresów niezbędne może być kilkakrotne zamgławianie w ciągu dnia. Rośliny najlepiej przesadzać, kiedy zaczynają rosnąć nowe korzenie. Pozwala to roślinom zaaklimatyzować się w stosunkowo krótkim czasie i dostarcza im najmniej stresu. 

Wilgotność powietrza:

Brak danych o średniej wilgotności dla tej lokalizacji. Dane z innych stacji klimatycznych w tym regionie podają prawdopodobną wartość 75-80% przez większość roku, która spada do około 65-70% w porze suchej występującej zimą. 

Okres spoczynku:

W zimie średnia temperatura dnia wynosi 24-26°C, nocy 12-13°C, z amplitudą dobową rzędu 13°C. Ponieważ rośliny te spotyka się i na niższych wysokościach, to powinny one się adaptować do nieco wyższych temperatur uprawy w okresie spoczynku. Opady zimą są niskie, ale siedlisko naturalne jest wilgotne i dodatkowa wilgoć dostępna jest zwykle w postaci obfitej rosy. Dlatego w zimie podlewanie uprawianych roślin powinno być ograniczone, lecz nie wolno pozwolić, aby pozostawały suche przez dłuższy czas. Nawożenie należy zredukować lub wyeliminować aż do momentu pojawienia się nowych przyrostów i rozpoczęcia obfitszego podlewania na wiosnę.