Paphiopedilum insigne

(Wallich lub Lindley) Pfitzer 1888
Podrodzina: Epidendroideae
Podrodzaj: Paphiopedilum
Sekcja: Paphiopedilum

 

Foto: © Wolfgang Wieser. Wszelkie prawa zastrzeżone. Opublikowano za zgodą autora

Paphiopedilum insigne

Występowanie:

Północno - wschodnie Indie w rejonie wzgórz Khasia w regionie Meghalaya oraz w regionie Sylhet w Bangladeszu. Rośliny rosną zazwyczaj na wysokości 1000-1500 metrów n.p.m. w łagodnym cieniu występujących na tym terenie krzewów. Rosną często na klifach zbudowanych z wapieni dolomitowych nad strumieniami i rzekami - często w pobliżu wodospadów. Korzenie zwykle zagłębiają się w glebie bądź w mchu.

Klimat:

Zanotowane skrajne temperatury to 32°C i -2°C.
Średnia wilgotność wynosi około 80% przez cały rok.
Opady deszczu od 10 mm w grudniu i styczniu do ponad 500 mm przez całe lato.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 18,4/4,0°C w styczniu do 25,1/17,8°C przez całe lato.
Okres kwitnienia: Przez cały rok, ale najczęściej późną jesienią i wczesną zimą.

Uwagi różne:

Jest to jeden z najłatwiejszych do uprawy gatunków z rodzaju Paphiopedilum - nadaje się do uprawy pod sztucznym oświetleniem, na parapecie okiennym, w szklarniach bądź na świeżym powietrzu, gdy pozwala na to temperatura. W środowisku naturalnym P. insigne kwitnie jesienią.  

Uwagi dotyczące hybryd:

Ilość chromosomów wynosi 2n = 26. P. insigne jest szeroko używany do tworzenia nowych hybryd. P. insigne, P. villosum, P. spicerianum i P. bellatulum należą do gatunków najczęściej krzyżowanych w rodzaju Paphiopedilum.

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Średniej wielkości, sympodialny storczyk naziemny. 

Pseudobulwy:

Brak.

Liście:

5-6 na każdy przyrost. Liście długości 20-31 cm i szerokości 3 cm są zielone, na spodniej stronie u podstawy występują purpurowe plamki.

Kwiatostan:

25 cm wysokości. Zielona szypułka jest pokryta bardzo krótkimi purpurowymi włoskami.   

Kwiaty:

1 na pęd kwiatowy. Trwałe, błyszczące, woskowe kwiaty są zróżnicowane zarówno pod względem wielkości, jak i koloru, ale zazwyczaj mają średnicę 7-10 cm i błyszczącą powierzchnię płatków, wyglądającą prawie jak wypolerowana. Eliptyczny płatek szczytowy ma długość 4,0-6,5 cm, szerokość 3,0-4,0 cm, jest koloru bladozielonego z białym obrzeżeniem, na jego wewnętrznej powierzchni znajdują się ciemnokasztanowate kropki. Eliptyczny płatek dolny o długości 4,0-5,0 cm i szerokości około 2,5 cm ma kolor bladozielony z brązowymi plamkami. Żółtobrązowe, z czerwonobrązowymi, podłużnymi żyłkami, płatki boczne mają długość 5,0-6,3 cm, są lekko zagięte ku środkowi i lekko pofalowane na górnym brzegu. Żółta w purpurowo-brązowe kropki, kształtem przypominająca kopułę, warżka ma długość 5 cm, a szerokość 3 cm. Pokryta purpurowymi włoskami podstawa komory pyłkowej jest kształtem zbliżona do kwadratu, na jej środku znajduje się pomarańczowożółte zgrubienie.

Tłumaczenie: Agnieszka Kleczkowska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina o umiarkowanych wymaganiach cieplnych.

W lecie średnia temperatura dnia wynosi 24-25°C, nocy 13-18°C, co daje różnicę dobową 7-9°C. 

Światło:

20000-30000 luksów. Zaleca się stosowanie światła rozproszonego. 

Podlewanie:

W okresie aktywnego wzrostu podłoże uprawianych roślin powinno być stale wilgotne. Schemat opadów to wilgotno/ sucho. 

Nawożenie:

Rośliny należy nawozić co tydzień 1/4- zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Podczas aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić zrównoważonym nawozem dla storczyków. Należy unikać wyższych dawek nawozów i przenawożenia, ponieważ niższy poziom soli mineralnych w podłożu pobudza wzrost korzeni. W przypadku, gdy rośliny rosną w podłożu z kory, wielu hodowców zaleca podawanie na początku sezonu aktywnego wzrostu nawozu o wyższej zawartości azotu, np. 30-10-10, a jesienią o obniżonej zawartości azotu a podwyższonej zawartości fosforu. Powoduje to pobudzenie do lepszego kwitnienia w następnym sezonie i sprzyja zahartowaniu nowych przyrostów przed okresem zimowym.  Aby uniknąć gromadzenia się osadów mineralnych w okresie silnego nawożenia, zaleca się przepłukiwanie pojemników mniej więcej co miesiąc. Przepłukiwanie jest szczególnie ważne tam, gdzie woda jest silnie zmineralizowana. Najpierw należy normalnie roślinę podlać, aby rozpuścić nagromadzone sole, a po około godzinie przepłukać podłoże wodą w ilości równej dwukrotnej objętości pojemnika.

Podłoże:

Powinno być przewiewne i przepuszczalne, ale umożliwiające zatrzymywanie pewnej ilości wody. Większość hodowców używa podłoża składającego się z drobnych lub średnioziarnistych kawałków kory jodłowej zmieszanych z perlitem lub innymi zatrzymującymi wilgoć dodatkami. Często dodaje się do podłoża pocięte kawałki mchu, szczególnie w suchszych miejscach uprawy o niskiej wilgotności powietrza. Większość hodowców stosuje obecnie plastikowe doniczki. Wielu hodowców zaleca zwiększenie drenażu w plastikowych doniczkach poprzez wypalenie w doniczce dodatkowych otworów. Należy powiększyć istniejące otwory i dodać nowe. Rośliny można przesadzać o różnych porach roku, najlepiej jednak robić to wczesną wiosną, co pozwala na odzyskanie pełnej formy i ukorzenienie się przed nadejściem lata. Po przesadzeniu podstawa rośliny powinna znajdować się około 2,5 cm poniżej brzegu pojemnika i 1,5 cm poniżej powierzchni podłoża. Jeśli podłoże opadnie i ukaże się bryła korzeniowa, trzeba dosypać nieco więcej substratu w celu jej zakrycia, aby zabezpieczyć nowo powstające w tym miejscu przyrosty. 

Wilgotność powietrza:

Wilgotność sięga 80-85% w okresie wzrostu, a zimą nieco spada.

Okres spoczynku:

Zimą średnie temperatury dnia wynoszą 18-22°C, a nocy 4-10°C, z amplitudą dobową 12-14°C. Pomimo iż schemat opadów w środowisku naturalnym obejmuje 4-miesięczny okres suchy, to wysoka wilgotność wskazuje na dostępność w tym okresie pewnej ilości wody pochodzącej z porannej rosy, mgły i niskich chmur. W tym okresie należy zredukować, ale nie całkowicie wyeliminować podlewanie i zamgławianie. W uprawie można symulować te warunki przez okazyjne poranne zamgławianie i delikatne podlewanie co 2 lub 3 tygodnie. Podlewać należy tylko podczas słonecznych, jasnych dni, co zmniejsza ryzyko gnicia korzeni. Należy zapewnić wilgotność powyżej 65%. Ilość światła powinna być zwiększona przez doświetlanie. Roślin nie należy nawozić. Pomimo iż P. insigne tworzy wspaniałą masę zieloną, rosnąc w warunkach zbliżonych do Cattlei i Phalaenopsisów, to do zainicjowania kwitnienia niezbędna jest 4-6 tygodniowe obniżenie temperatury do 4-7°C.