Paphiopedilum lowii
Synonim: Cypripedium lowii Lindley, Cordula lowii (Lindley) Rolfe.
Występowanie:
Sumatra, Półwysep Malajski, Borneo, Jawa i Celebes. Na pierwszy rzut oka Paphiopedilum lowii wydaje się być epifitem, litofitem i storczykiem naziemnym, ale jest epifitem humusowym. Jego korzenie zagłębiają się w grubym mchu na drzewach, w liściastej ściółce, w mchu lub w humusie wypełniającym zagłębienia głazów lub nierówności na ścianach klifów. Rosną blisko wody lub na obszarach o dużych opadach deszczu i zwykle spotyka się je na jasnych stanowiskach, często nawet w zasięgu pełnego słońca przez część dnia. Choć zwykle spotyka się je na wysokościach 760-1370 m, to są doniesienia o znajdowaniu ich znacznie niżej, na wysokości 250 m, ale i znacznie wyżej, na wysokości 1600 m.
Klimat:
Skrajne zanotowane temperatury to 30°C i 12C.
Średnia wilgotność ponad 80% przez cały rok.
Opady od 175 mm w lipcu do 688 mm w styczniu.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 25,0/16,5°C w styczniu do 26,7/16,5°C w maju.
Okres kwitnienia: Może kwitnąć w ciągu całego roku, z maksimum przypadającym w maju.
Uwagi dotyczące hybryd:
Liczba chromosomów wynosi 2n = 26.
Informacje o roślinie i kwiatach:
Wielkość i typ rośliny:
Jest to duży storczyk epifityczny o gęsto wyrastających przyrostach, zwykle rosnący w ściółce liściowej.
Pseudobulwy/łodyga:
Brak.
Liście:
Liście mają do 40 cm długości i do 5,5 cm szerokości. Każdy przyrost ma 4-6 wydłużonych, paskowatych, nieco pochylonych liści. Pierwszy i ostatni liść każdego przyrostu jest znacznie mniejszy niż pozostałe. Liście są jednolicie zielone, skórzaste, mają nieco ząbkowane brzegi i przy podstawie są wzdłużnie złożone. Ich górna powierzchnia jest nieco rowkowana, a spodnia ma wyraźne wybrzuszenia. Są tępo zakończone, a wierzchołek jest nierówno rozdwojony, tworząc zmienny w kształcie, tępy ząbek.
Kwiatostan:
Kwiatostan ma do 100 cm długości. Wyprostowany pęd kwiatowy jest jaskrawo zielony do brązowawo-zielonego i gęsto pokryty włoskami. Przylistki kwiatowe stanowią jedna trzecią do jednej drugiej długości zalążni, która ma 6,5-8,0 cm długości, jest żółtawo-zielona do purpurowej i mocno owłosiona.
Kwiaty:
Około 6 w kwiatostanie, ale czasem może być więcej. Kwiaty mają do 14 cm średnicy i ok. 7 cm wysokości. Płatek grzbietowy jest żółty do zielonego, a przy podstawie jest mniej lub bardziej intensywnie zabarwiony na brązowo lub kasztanowo z promieniście rozchodzącymi się smużkami, które rozciągają się od podstawy aż do górnej połowy. Płatek dolny jest jasnozielony. Podstawa płatków okółka wewnętrznego jest żółtawo-zielona i poznaczona brązowymi plamkami, które czasem mają kształt oczek. Rozszerzona część wierzchołkowa tych płatków jest fioletowa do różowej. Warżka jest zielonawo-brązowa do ciemnobrązowej i zwykle ma dobrze widoczne ciemniejsze żyłki. Założone do środka boczne działki mają jaśniejszy kolor i brązowe kropki. Pokrywa komory pyłkowej jest kremowa do żółtej, od dolnej części aż do środka jest zabarwiona brązowo, a na brzegach ma purpurowe włoski. Płatek grzbietowy ma około 4,0 cm długości i 3,5 cm szerokości. Jest szeroko jajowaty i ostro zakończony. Część przy podstawie jest wypukła, a brzegi są dość ostro odgięte, natomiast górna część jest wklęsła, a jej brzegi zakrzywiają się do przodu. Płatek dolny jest prawie tak samo długi, jak płatek grzbietowy, ale nieco węższy. Jest wklęsły, odstaje od warżki, czasem ma rozdwojony wierzchołek, a czasem jest rozdzielony na dwa oddzielne boczne płatki zewnętrzne. Płatki okółka wewnętrznego mają 6,0-7,5 cm długości i 1,5 cm szerokości. Mają kształt łopatkowaty, rozkładają się poziomo z lekkim wygięciem w dół i są skręcone tak, że ich przednia strona jest skierowana do przodu wzdłuż szerszej, wierzchołkowej połowy. Wyraźnie torbiasta warżka wyrasta pod kątem 90° w stosunku do zalążni. Ma do 4,5 cm długości i 3 cm szerokości przy gardzieli. Pokrywa komory pyłkowej ma kształt odwróconego serca. Jest wypukła i ma mały, prosty, owłosiony rożek przy podstawie oraz tępy ząbek w zatoczce wierzchołkowej krawędzi.
Tłumaczenie: Grażyna Siemińska |
