Paphiopedilum philippinense

(Rchb. f.) Stein 1892
Podrodzina: Cypripedioideae
Podrodzaj: Paphiopedilum
Sekcja: Coryopedilum

Foto: © Orchids & More. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Paphiopedilum philippinense

Synonim: Cypripedium philippinense Rchb. f., Selenipedium laevigatum (Bateman) May, Cypripedium laevigatum Bateman, Cypripedium cannartianum hort. ex Lindenia, Cypripedium roebbelinii Rchb. f. var. cannartianum hort. ex Linden, Paphiopedilum laevigatum (Bateman) Pfitzer, Paphiopedilum philippinense (Rchb. f.) Stein var. cannartianum (hort. ex Lindenia) Pfitzer, Cordula philippinensis (Rchb. f.) Rolfe. 

Występowanie:

Filipiny. Rośliny są szeroko rozpowszechnione na filipińskich wyspach, począwszy od wyspy Luzon na północy, w północnej części Mindanao, a za zachodzie na wyspie Palawan. Paphiopedilum philippinense zwykle rośnie w szczątkach liściowych na wapiennych klifach i głazach, często na zupełnie otwartych przestrzeniach wystawionych na słońce, na wysokościach od poziomu morza do 500 m. Spotyka się je także na małej wysepce pomiędzy południowym krańcem wyspy Palawan i północnym Borneo.  

Klimat:

Zanotowane skrajne temperatury to 34°C i 18°C.
Średnia wilgotność ponad 80% przez cały rok.
Opady od 38 mm w kwietniu do 376 mm w lipcu.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 26,7/21,1°C w styczniu do 30,0/23,6°C w maju.
Okres kwitnienia: Od stycznia do września, z maksimum w maju.

Uwagi różne:

Okres kwitnienia podawany w tabelach klimatycznych oparty jest na raportach hodowców. W naturze rośliny kwitną od zimy do wiosny.

Uwagi dotyczące hybryd:

Liczba chromosomów wynosi 2n = 26.

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Jest to raczej duży storczyk epifityczny z gęsto skupionymi przyrostami.

Pseudobulwy/łodyga:

Raczej krótka łodyga jest otoczona zachodzącymi na siebie, dwurzędowo ułożonymi, złożonymi podłużnie podstawami liści.

Liście:

Liście mają 20-50 cm długości i 2,0-5,5 cm szerokości. Na każdym przyroście wyrasta do 9 zwieszających się do wygiętych łukowato liści, ułożonych dwurzędowo. Są one bardzo grube, zaokrąglone lub tępo zakończone, mają nierówno rozszczepiony koniec, ich powierzchnia jest błyszcząca i jednolicie zielona, na spodniej stronie mają wyraźnie wybrzuszony nerw środkowy, a w przekroju wyglądają jak litera V.

Kwiatostan:

Kwiatostan ma do 50 cm długości. Szypułka jest pokryta purpurowymi włoskami. Eliptyczne, ostro zakończone, owłosione przylistki mają długość do 5 cm i szerokość 0,2 cm.  

Kwiaty:

2-5 w każdym kwiatostanie. Kwiaty mają raczej zmienną wielkość, osiągają do 20 cm wysokości, wliczając w to długie, zwisające płatki okółka wewnętrznego, a ich średnica wynosi do 8,5 cm. Szeroko-jajowaty, ostro zakończony płatek grzbietowy ma długość 4 cm i szerokość 2-3 cm. Jest biały z purpurowo-brązowymi podłużnymi żyłkami i puszystymi włoskami wzdłuż brzegów. Płatek dolny jest podobny do grzbietowego, ale nieco węższy i ma zielonkawe żyłki. Długie, zwisające, podobne do wstążek płatki okółka wewnętrznego są kilkakrotnie skręcone na całej długości. Są wydłużone, mają 12-17 cm długości i 0,5-0,7 cm szerokości, zwężają się tworząc ostry wierzchołek i mają brodawki wzdłuż górnych brzegów. Brzegi płatków okółka wewnętrznego mają także rzęski ułożone w pęczki wyrastające z brodawek. Płatki są żółte przy podstawie, przechodząc w ciemną czerwonawą purpurę na większej części ich długości, a następnie bledną do jasnej zieleni przy wierzchołku. Warżka ma kształt odwróconego hełmu i do 3 cm długości i 1,7 cm szerokości. Jest koloru płowo-żółtego do brązowawo-płowego i ma zielono-brązowe prążki. Dysk pokrywy komory pyłkowej ma nieco sercowaty kształt, jest żółty z zielonymi żyłkami i po każdej stronie ma czarno-purpurowe włoski.

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina ciepłolubna.

W lecie średnia temperatura dnia wynosi 29°C, nocy 23-24°C, co daje różnicę dobową 6°C. Najcieplejsze dni roku to wiosna.

Światło:

25000-35000 luksów. Rośliny wymagają jasnego, nieco rozproszonego światła i należy je chronić przed bezpośrednim działaniem słońca. Hodowcy podają, że dla zaindukowania kwitnienia konieczne jest codziennie 10-11 godzin jasnego światła. Ten wymóg jest czasem trudny do spełnienia przez hodowców na umiarkowanych szerokościach geograficznych, choć na obszarach bliżej równika te rośliny uchodzą za łatwo kwitnące. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza.

Podlewanie:

Przez większość roku opady są intensywne i zmniejszają się tylko w ciągu 2-3 miesięcy półsuchego okresu pod koniec zimy i wczesną wiosną. Rośliny w uprawie powinny być intensywnie podlewane przez większość roku, a pomiędzy kolejnymi podlewaniami powinny tylko nieznacznie przesychać. Choć te rośliny wydają się tolerować starsze podłoże, to z pewnością będą rosły lepiej, jeżeli podłoże nie będzie rozłożone czy rozmokłe.

Nawożenie:

Rośliny należy nawozić co tydzień 1/10-1/4 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. W okresie aktywnego wzrostu stosuje się nawóz wysokoazotowy. Wielu hodowców zaleca w okresie od połowy lata i w jesieni stosowanie nawozów o podwyższonej zawartości fosforu, aby polepszyć kwitnienie w następnym sezonie i wzmocnić nowe przyrosty przed zimą. Należy zapobiegać gromadzeniu się soli mineralnych w doniczce, przepłukując ją okresowo.

Podłoże:

Hodowcy stosują różne podłoża, które powinny być luźne, przepuszczalne, utrzymujące wilgoć, ale nie nasiąkające wodą. Roślina ta rośnie dobrze w różnych podłożach. Po kilku latach rośliny te bardzo wyrastają, ich górna część staje się ciężka, wobec czego łatwiej sobie z nią radzić, jeżeli jest posadzona w ciężkiej, dość płaskiej, ceramicznej doniczce z szeroką podstawą. Są dość tolerancyjne na starzejące się podłoże, ale powinny być przesadzane co 2-3 lata. Rośliny mogą być przesadzane niezależnie od pory roku, ale zwykle przeprowadza się ten zabieg jesienią lub wiosną. Nowe przyrosty nie wytwarzają korzeni przez 1-2 lata, więc rośliny należy dzielić ostrożnie, bo ważne jest, aby każda oddzielona część miała przyrost z pewną liczbą korzeni.

Wilgotność powietrza:

Około 80-85% przez większość roku, przez 1-2 miesiące późnej zimy i wiosny spada do około 75%.  

Okres spoczynku:

W zimie średnia temperatura dnia wynosi 27-28°C, nocy 21-22°C, z amplitudą dobową 6°C. Te wartości nocnych temperatur są oparte na danych pochodzących ze stacji klimatycznej na wybrzeżu i tu temperatury mogą być nieco wyższe niż w naturalnym siedlisku. Odwiedzający naturalne siedliska podają, że temperatury zimowe spadają do prawie 16°C. Niektórzy hodowcy uważają, że mimo iż rośliny te lepiej rosną w ciepłej szklarni, to można je także z powodzeniem uprawiać w szklarni umiarkowanej lub nawet chłodniejszej. My jednak stwierdziliśmy, że to się w ogóle nie sprawdza u naszych roślin. Pod koniec zimy i z początkiem wiosny (2-3 miesiące) opady deszczu w środowisku naturalnym są skąpe. Zimą hodowane rośliny potrzebują mniej wody. Powinny przesychać trochę między podlewaniami, ale nie mogą pozostawać suche przez dłuższy okres czasu. Nawożenie należy zredukować aż do momentu, gdy wiosną rozpocznie się intensywniejsze podlewanie. Dla zainicjowania kwitnienia należy zapewnić maksymalną możliwą dawkę światła, aby tylko nie poparzyć liści.