Phalaenopsis mannii

Rchb.f. 1871
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Vandeae
Podplemię: Aeridinae

 

Foto: © Gordon H. Kenyon. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Phalaenopsis mannii

Synonim: P. boxallii.

Występowanie:

Indie i Wietnam, na wysokościach ok. 457 m. Rośnie zwykle w pobliżu leśnych strumieni lub bagnisk, co razem z gęstym leśnym podszyciem daje wysoką wilgotność przez cały rok, pomimo suchych warunków na przyległych obszarach. Rośliny rosną 3-5 m powyżej bardzo mrocznego leśnego gruntu, na drzewach o chropowatej korze.  

Klimat:

Skrajne zanotowane temperatury to 38°C i 0°C.
Średnia wilgotność waha się od 57% w marcu i kwietniu do ponad 80% latem.
Opady deszczu od 5 mm w grudniu i styczniu do 818 mm w lipcu.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 21,3/8,0°C w styczniu do 30,2/23,0°C w lipcu.
Okres kwitnienia: Od stycznia do sierpnia, z maksimum w kwietniu.

Uwagi różne:

Kwitnienie jest inicjowane przez okres spoczynku. a kwiaty otwierają się wczesną wiosną. 

Uwagi dotyczące hybryd:

W żółtych hybrydach P. mannii daje małe, ale liczne kwiaty, których płatki mogą się skręcać. Kształt warżki może być dominujący przez wiele pokoleń.

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Średniej wielkości epifit monopodialny o zwisającym pokroju. 

Pseudobulwy:

Brak.

Liście:

Roślina ma zwykle 2-3 liście. Liście mają 15-46 cm długości, są błyszcząco zielone, miękkie lub sztywne i mają fioletowe plamki. 

Kwiatostan:

Kwiatostan może dorastać do 46 cm długości w zależności od wielkości rośliny. Pędy kwiatowe, których może być 5 w ciągu roku, są zwykle pojedyncze, zwisające, a kwiaty są dość rzadko rozmieszczone. 

Kwiaty:

10-15 w każdym kwiatostanie. Pachnące kwiaty o średnicy 2,5-5,0 cm otwierają się sukcesywnie jeden po drugim i utrzymują przez 3 miesiące. Są woskowe, rozchylone, w kształcie gwiazdy i lekko odgięte. Płatki obu okółków są żółte do brązowych i zwykle mają czerwonawe plamy, ale mogą też być czysto żółte, podczas gdy warżka o kształcie kotwicy jest biała i purpurowa, z krótkimi pazurami.

Foto: © Wolfgang Wieser. Wszelkie prawa zastrzeżone. Opublikowano za zgodą autora

Tłumaczenie: Grażyna Siemińska


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina ciepłolubna.

W lecie średnia temperatura dnia wynosi 29-30°C, nocy 21-23°C, co daje różnicę dobową 7-9°C.

Światło:

8000-10000 luksów. Gatunek ten potrzebuje bardzo niewiele światła.

Podlewanie:

W okresie wzrostu roślinom należy zapewnić wystarczający poziom wilgotności. Schemat opadów to wilgotno/sucho. 

Nawożenie:

W okresie aktywnego wzrostu, który jest w tym przypadku stosunkowo krótki, zaleca się stosowanie raz na tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków.

Podłoże:

Ze względu na zwisający pokrój zaleca się podkładki. Najpopularniejszym podłożem dla roślin uprawianych w doniczkach jest kora o granulacji 12-16 mm, ale rośliny można także uprawiać z powodzeniem w węglu drzewnym przykrytym mchem torfowcem. Przesadzanie najlepiej jest wykonywać tuż po kwitnieniu, gdy rozpoczyna się wzrost nowych korzeni. Z wiekiem korzenie bardzo się wydłużają i często wyrastają na długość 3-4 m, pełzając po pniu drzewa.

Wilgotność powietrza:

Zalecana jest wilgotność 85-90%, co jest wartością wyższą niż zanotowana na najbliższej stacji klimatycznej. Mikroklimat w pobliżu strumieni i bagnisk wskazuje, że roślina wymaga wysokiej wilgotności. 

Okres spoczynku:

Zimą średnie temperatury dnia wynoszą 21-27°C, a nocy 8-14°C, z amplitudą dobową w zimie wynoszącą 12-14°C. Dane klimatyczne wskazują, że konieczny jest 3-5 miesięczny chłodny i suchy okres spoczynku. Gdy roślina nie jest w okresie wzrostu, należy zaprzestać nawożenia. W okresie 3 zimowych miesięcy można zwiększyć poziom światła, ponieważ zimowe niebo jest zwykle bezchmurne. W siedlisku naturalnym zdarzają się okazjonalne spadki temperatur do około 0°C, ale w wypadku uprawianych roślin takie ekstremalne temperatury nie są zalecane. Choć w zimie opady są wyjątkowo niskie, to wysoka wilgotność i niska temperatura powodują osadzanie się rosy, która jest absorbowana przez wyjątkowo długie korzenie. W uprawie można symulować te warunki przez poranne zamgławianie i delikatne podlewanie co 2 lub 3 tygodnie.