Trichoglottis amesiana

L.O.Williams 1938
Podrodzina: Epidendroideae
Plemię: Vandeae
Podplemię: Aeridinae

 

Foto: © David Jubineau. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Trichoglottis amesiana

Występowanie:

Filipiny. Gatunek ten rośnie na drzewach w południowej części Zatoki Manila w prowincji Cavite na wysokości 280 m.

Klimat:

Skrajne zanotowane temperatury to 37°C i 13°C.
Średnia wilgotność powietrza waha się od 70% w zimie do ponad 80% latem i jesienią.
Opady od 13 mm w lutym do 432 mm w lipcu.
Średnie temperatury (dzień/noc) od 28,3/18,9°C w styczniu do 32,2/22,4°C przez całe lato i jesień.
Okres kwitnienia: kwiecień.

Uwagi różne:

Okres kwitnienia podawany w tabelach klimatycznych oparto na raportach ze środowiska naturalnego.

 

Informacje o roślinie i kwiatach:

Wielkość i typ rośliny:

Średni lub duży epifit o wzroście sympodialnym dorastający do wysokości ok. 70 cm.

Pseudobulwy:

Brak. Duże grube korzenie są wytwarzane wzdłuż najstarszej części łodygi.

Liście:

8-13 cm długości. Skórzaste liście rosną w dwóch szeregach wzdłuż łodygi. Mają kształt lancetowaty, szerokość 0,7-1,2 cm i są nieco skręcone i zawinięte przy podstawie.

Kwiatostan:

1 cm długości. Bardzo krótki kwiatostan wyrasta z łodygi naprzeciw liścia. Łuski na pędzie są małe i nie rzucające się w oczy.

Kwiaty:

Kilka kwiatów na kwiatostan. Kwiatostany mogą wyrastać w kilku miejscach wzdłuż łodygi. Kwiaty mogą być czerwone, żółte lub białe. Eliptyczny płatek grzbietowy ma długość 0,6-0,7 cm przy 0,2-0,3 cm szerokości. Jest wklęsły i górna połowa zatacza łuk ponad prętosłupem. Boczne płatki zewnętrzne mogą być eliptyczne lub zaostrzone. Płatki mają 0,6 cm długości i 0,3 cm szerokości, z małym, uszkowatym dodatkiem u podstawy. Raczej wklęsłe płatki okółka wewnętrznego długości 0,6 cm i 0,2 cm szerokości są wydłużone. 3-płatkowa warżka ma wzniesione, wydłużone boczne części które są złączone z podstawą kolumny. Część centralna warżki jest gruba, okrągła, gdzieniegdzie wklęsła, z parą zgrubień w okolicy środka.

Tłumaczenie: Grzegorz Bielecki


-----------------  U P R A W A  ----------------

Temperatura:

Roślina ciepłolubna.

W lecie średnia temperatura dnia wynosi 29-31°C, nocy 22°C, co daje różnicę dobową 7-9°C. Najcieplejsze dni roku i najwyższe różnice temperatur między nocą a dniem występują wiosną. Wiosną średnia temperatura dnia wynosi 31-32°C, nocy 19-20°C, z amplitudą dobową 10-11°C.

Światło:

15000-25000 luksów. Światło powinno być filtrowane i rozproszone, a rośliny nie powinny być bezpośrednio wystawiane na działanie południowego słońca. Cały czas należy zapewniać silny ruch powietrza. Część hodowców zaleca uprawę tego gatunku w takich samych warunkach, jak tropikalne Vandy. Niektórzy proponują uprawę w pełnym świetle, zaś inni sugerują częściowe zacienianie. Nie jesteśmy pewni, jaki jest właściwy poziom światła dla roślin z tego gatunku - wartości tu podane są tylko przybliżone. Jeśli roślina rośnie prawidłowo, ale nie kwitnie, może wymagać zwiększenia ilości światła. Także kiedy odcinki między węzłami na łodydze bądź liście rośliny są dłuższe niż podane w opisie lub gdy liście są raczej miękkie i delikatne, roślina prawdopodobnie nie otrzymuje wystarczającej ilości światła. Odwrotnie - krótsze niż normalnie odcinki między węzłami i twarde, sztywne liście, które są krótsze niż wynikałoby to z opisu, zazwyczaj są objawami zbyt wysokiego poziomu światła.

Podlewanie:

W okresie od późnej wiosny do jesieni opady deszczu są umiarkowane do obfitych. Opady są znacznie niższe zimą i wczesną wiosną, co powoduje występowanie 3 miesięcy suszy. W okresie aktywnego wzrostu uprawiane rośliny powinny być często podlewane, lecz jesienią podlewanie należy stopniowo zmniejszać.

Nawożenie:

W okresie aktywnego wzrostu rośliny należy nawozić co tydzień 1/4-1/2 zalecanej dawki nawozu dla storczyków. Wielu hodowców zaleca stosowanie jesienią nawozu o obniżonej zawartości azotu i zwiększonej ilości fosforu, co wspomaga obfitsze kwitnienie w następnym sezonie.

Podłoże:

Rośliny uprawia się zwykle w wiszących doniczkach lub koszyczkach z listewek, wypełnionych luźnym, łatwo przesychającym podłożem. Czasem rośliny są uprawiane z niewielką tylko ilością węgla drzewnego lub dużych kawałków kory dębu korkowego, tak aby tylko utrzymać rośliny w odpowiedniej pozycji. Długa łodyga może wymagać podparcia. Korzenie powinny swobodnie rosnąć i zwisać tak, jak im to odpowiada. Nie powinno się ich przycinać tylko dlatego, aby wyglądały schludnie.

Wilgotność powietrza:

80-85% od lata do jesieni, zmniejsza się do 70-75% w czasie zimy i wiosny.

Okres spoczynku:

W zimie średnia temperatura dnia wynosi 28-29°C, nocą 19-20°C, co daje różnicę dobową 9-10°C. Opady zimą i wiosną są niskie, jednak dodatkowa wilgoć dostępna jest zwykle w postaci rosy. Uprawiane rośliny potrzebują mniej wody zimą, zwłaszcza jeśli rosną w warunkach ciemnego, krótkiego dnia występującego w umiarkowanych szerokościach geograficznych. Nie wolno jednak nadmiernie przesuszać roślin, ani pozwolić, aby pozostawały suche przez dłuższy czas. Nawożenie powinno być ograniczone lub należy z niego zrezygnować całkowicie aż do wiosny, gdy znów wznawia się silniejsze podlewanie.